[ปิดโหวต] : Jean VS. sven Jean เป็นฝ่ายเข้าเส้นชัยยยยยยยย~

การแข่งขันคู่ที่ 8. Jean VS. sven
สถานที่ : ตลาดอันมีคนชุกชุม
[ปิดโหวต] : Jean VS. sven Jean เป็นฝ่ายเข้าเส้นชัยยยยยยยย~ Pic16334

ลักษณะการแต่ง :Bird eyes view
จำนวนเทิร์น :: 4 เทิร์น

รายละเอียด : การแข่งขันวิ่งสู้ฟัดผ่านทะลุอุปสรรคเข้ามายังโดมการแข่งขัน
โดยเริ่มจากจุดสตาร์ทที่ห่างออกไปราวๆ 30-40 กิโลผู้เข้าแข่งขันจะต้องวิ่ง
แข่งกันจนกว่าฝ่ายใดจะเดี้ยง!!

ตลาดที่ขึ้นชื่อที่สุดของนครสุดขอบฟ้าที่มีความยาวถึง 40 กิโลทอดยาวเข้าไป
เกือบถึงโดมการแข่งขันแถมวันนี้ยังเป็นวันที่ชาวบ้านออกมาซื้อของอันอย่าง
แน่นหนา แล้วจะวิ่งฝ่ากันยังไงล่ะเนี่ย!!

NPC ที่ต้องใช้ :
อุปสรรค : อาซ้อ มาลัย กระรี้
โฆษก : แอนเนาซ์เซอร์
ผู้วิจารย์การแข่งขัน :สปอร์.เอส.ดาร์คเดธ

*ผู้วิจารย์ให้ผู้เล่นแต่งว่ากำลังวิจารย์การต่อสู้ ออกแนวอธิบายท่าหรือการคาดการล่วงหน้าก็ได้ โดยที่จะนั่งพากษ์อยู่ในโดม
~~TURN 1/2/3 Fin~~
Turn 4 : เลท??

เรื่อง: เทริน1มาละ Wed Mar 03, 2010 9:30 pm

เทริน 1

ณ หน้าทางเข้าของตลาดนครสุดขอบฟ้า ตลาดขายสินค้าขึ้นชื่อที่มีทางยาวกว่าสี่สิบกิโลเมตร มีผู้คนพลุกพล่านสัญจรไปมาอยู่ จนพื้นที่แทบเบียดเสียดเป็นประจำ

แต่วันนี้นั้นพิเศษกว่าวันไหนๆ ผู้คนที่กำลังจับจ่ายซื้อของ ทั้งขายสินค้ามากมายต่างจ้องมองแสงสว่างจ้าจากบนหลังคากระเบื้อง พลันแสงสว่างจ้านั้นก็ปรากฏลงเป็นบุรุษหนุ่มทั้งสองร่วงหล่นลงมาสู่พื้น คนแรกที่ตกลงมาคือชอง บุรุษหนุ่มหน้าหล่อใสผมยาวผิวขาว ในชุดเสื้อเชิร์ตแขนยาวสีขาว กางเกงขายาวสีดำ กับชายวัยทำงานผู้ดูเย็นชาและน่าเกรงขาม ในชุดหนังสีดำ คลุมทับด้วยเสื้อคลุมสีดำยาว แถมที่หลังยังสะพายดาบคาตาน่าไว้อีก เขาชื่อว่าเสวน อันที่จริงพวกเขาเองก็พอรู้จักกันมาบ้างแล้ว ตอนสู้กับกวีแฟรงค์ ที่หน้าหอพัก

“รู้สึกว่าเราต้องวิ่งแข่งกันสินะ” ชองเอ่ยกล่าวขึ้นมาก่อน พลันพยุงตัวขึ้น ทางเสวนเองก็ลุกขึ้นตาม เขานิ่งเฉยไม่พูดอะไร พลางมองสำรวจตลาด ซึ่งอัดแน่นไปด้วยผู้คนที่พลุกพล่าน

“ถึงจะบอกให้วิ่งก็เถอะ แต่แน่นแบบนี้ คงต้องเดินไปเรื่อยๆละ” ชองพูดกับตัวเองพลางหัวเราะแห้งๆ ทางด้านเสวนเริ่มเดินเบียดเสียดผู้คนไปข้างหน้าแล้ว เขาไปหยุดอยู่ตรงใจกลางถนนที่ผู้คนเดินพลุกพล่าน

“ลูกอม ยาดม ยาหม่อง กระดาษทิชชู่มั้ยครับ คุณชาย” เสียงตาสูงวัยในมือถือตะกร้าบรรจุของชำร่วย เดินตรงมาหาเสวนที่กำลังยืนนิ่ง แต่เสวนไม่สนใจ ก่อนที่จะชูมือขวาขึ้นไปบนอากาศ ชองซึ่งดูเหตการณ์อยู่ได้แต่ทำสีหน้างงงวย

“ฉันขอตัวรับชัยชนะไปก่อนละกันนะ” เสวนกล่าวด้วยน้ำเสียงสุขุมและเย็นชา ก่อนที่จะยิงลวดสลิงเจาะขึ้นไปบนขื่อเพดาน แล้วดึงตัวเองขึ้น จากนั้นเขาก็ใช้ลวดสลิงอีกข้าง ยิงเจาะขื่อเพื่อไปเรื่อยๆ โดยไร้ซึ่งผู้คนขวางทางจากข้างบน

“เสร็จกัน เจ้าบ้านั่นมีของส่งเสริมให้ตัวเองด้วย” ชองบ่นพลางเริ่มเดินเบียดแทรกผู้คนมากมายอย่างรีบร้อน เพื่อตามเสวนให้ทัน แต่เสวนนั้น นำเขาไปไกลพอสมควรแล้ว

การกระทำของเสวนคราวนี้ ทำให้เขาเป็นที่สนใจของผู้คนทั้งตลาด ทุกคนต่างเงยหน้ามองบนหลังคาแล้วมองตามเสวนที่ห้อยโหนตัวเองด้วยสลิงอย่างสนอกสนใจ บางคนถึงกับปรบมือให้ เพราะคิดว่าตลาดจัดงานกายกรรมโชว์

“ฉันจะทำยังไงดี” ชองกล่าวอย่างร้อนใจ เขาเบียดเสียดผู้คนเพื่อตามเสวนให้ทันอย่างรีบร้อน จนกระทั่งเขานึกอะไรดีๆออก

“ฟอร์จูน ฉันต้องพึ่งนายแล้วละ” ชองสะบัดมือซ้ายออกอย่างเร่งรีบ ก่อนที่ดาบสีทองอร่ามทั้งเล่ม ซึ่งมีทับทิมสีแดงสดประดับตรงโกร่งดาบจะออกมาจากมือ เขาตะโกนไล่ให้ผู้คนละแวกนั้นถอยออกไปให้พ้นทางดาบเขา

ต่อจากนั้น เขาก็รวบรวมพลังไว้ที่ดาบ แล้วแทงตรงออกไป เกิดคลื่นพลังอากาศความเร็วสูงตามเสวนติดๆ มันไม่ใช่คลื่นอากาศธรรมดา แต่มันเป็นคลื่นอากาศสามเท่า ที่ชื่อว่า ทริปเปิ้ล สแตป (Tripple Stab) ซึ่งชองเลือกใช้งานแบบยิงได้สามที ยิงทีละนัด

คลื่นอากาศดอกแรก เสวนไหวตัวหลบได้จนมันทะลุหลังคา ส่วนดอกที่สองมันเฉี่ยวเสวนไปหวุดหวิด และไปกระแทกกับขื่อแทน จนเกิดเสียงโลหะกระทบดังกร้าวอย่างแรง ดอกนี้ทำให้เสวนเสียการทรงตัว และดอกที่สาม มันตัดลวดสลิงเขาขาดไปข้าง ทำให้เขาห้อยต่องแต่งอย่างเสียสูญอยู่บนนั้น

“เจ้าบ้าเอ้ย เล่นอะไรพิเรณวะ” เสวนตะโกนอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะปล่อยลวดสลิง แล้วลงมาบนพื้น

“โทษทีๆ แต่มันไม่มีกติกานี่ ว่าห้ามขัดขวางคู่ต่อสู้” ชองกล่าวอย่างสะใจในน้ำเสียง เขากะยั่วโมโหเสวนและท้าประลองซะเลย เพราะถ้าแข่งด้วยความเร็วแบบนี้เห็นทีเขาคงเสียเปรียบ การประลองนั้นเขามั่นใจว่าโอกาสชนะมีมากกว่าการวิ่งแข่ง

แต่ดูเหมือนว่าตัวเสวนเองจะเดาทางชองออก แทนที่เขาจะโมโห เขากลับยิ้มน้อยๆอย่างมีชัย ก่อนที่จะเบียดผู้คนที่กำลังมุงดูเหตุการณ์อยู่ขึ้นไปบนโต๊ะขายหมู และมองมายังชอง

“ตอนนี้ฉันหาที่เอาเครื่องขึ้นได้แล้วสิ” ในมือขวาเขาปรากฏการ์ดใบหนึ่งออกมา เขายิ้มน้อยๆ ก่อนที่จะรูดมันผ่านข้อศอกซ้ายไปยังต้นแขน

“นายจะทำอะไรน่ะ” ชองกล่าวด้วยความแปลกใจ แฝงความตื่นเต้นในน้ำเสียง

ณ ทางฝั่งโดมจัดการแข่งขัน สถานที่ที่มีพิธีกรณ์ อย่างโฆษก แอนเนาซ์เซอร์ และผู้วิจารณ์การแข่งขัน สปอร์ ผู้ซึ่งทำหน้าที่บรรยายการแข่งขันของ
ผู้ประลองมาแล้วหลายคู่ ก็กำลังเพ่งเล็งคู่ของชองและเสวนอยู่

“รู้สึกว่าทางฝั่งเสวนตอนนี้จะใช้ชุดเกราะเครื่องบินแล้วสินะครับ งานนี้ชองซึ่งมีแต่สกิลต่อสู้ ไม่มีสกิลซัพพอร์ตให้กับตัวเอง จะทำอย่างไร” โฆษกกล่าวพลางมองไปยังจอมอนิเตอร์ ซึ่งกำลังฉายภาพของเสวนและชอง

“เอาละ ถ้างั้นลองติดตามคู่นี้กันต่อไปสักพักน่ะครับ มาลุ้นกันว่าคู่ที่แปดนั้น จะมีอะไรให้ลุ้นเหมือนคู่อื่นๆหรือไม่” โฆษกกล่าวปิดท้าย

“ฉันชักหิวแล้วสิ ดูมาหลายคู่” สปอร์กล่าวเสียงเรียบๆ “หาอะไรมาลองท้องดีกว่า”

จบเทริน1

“Sven… You Are Clear to Take-off!”

ชายหนุ่มพูดกับตัวเอง ขณะที่ชุดเกราะสีเหลืองพาดน้ำตาลปรากฏขึ้นหุ้มร่างของเขาในพริบตา เขาสะบัดปืนในมือทิ้งเพื่อลดน้ำหนักที่เขาไม่ต้องการ และเพิ่มความเร็วขึ้นไปอีก...

“ฮู่มมมมม...... วี๊ดดดดดดดดดดดด ตู้มมมมมม!!!!!”

เสียงดังสนั่น ลั่นไปทั่วตลาดจนคนรอบข้างต้องปิดหู ท่อเจ็ทคู่จุดระเบิดสันดาปท้ายราวกับมีไฟร้อนพวยพุ่งออกมาจากท่อ... ชายหนุ่ม ก้าวเท้าออกวิ่งไปบนแผงลอยยาวเพื่อส่งแรงราวกับเครื่องิบนที่ออกวิ่งไปบนรันเวย์

“Take-off!!!!”ทันทีที่สเวนตะโกนขึ้น เขากระโดดขึ้นจากแผงลอยด้านล่าง ท่อเจ็ทที่ด้านหลังทำงานเต็มพิกัดจนมองเห็นได้เป็นไฟสีแดงพวยพุ่ง! ร่างของเขาพุ่งทะยานออกไปด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นสูงจนน่าตกใจ!!

“เดี๋ยวสิ อย่างงี้จะไปตามทันได้ยังไงกัน!”ชองพูด พลางพยายามแหวกฝูงชนอีกครั้ง แทนที่สเวนจะช้าลง แต่สเวนกลับเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่สูงขึ้นไปอีก จนตอนนี้ ร่างของชายหนุ่มคู่แข่ง บินหายไปที่ระยะเหนือสายตาเสียแล้ว...

................................

...............

แผงลอยกระจัดกระจาย และปลิวว่อนในทันทีที่สเวนบินผ่านไป ด้วยแรงโซนิคบูมที่เกิดจากสันดาปท้าย แต่ถึงจะทำลายพื้นที่ด้านล่างแค่ไหน ตอนนี้เขาต้องการอย่างเดียวคือบินไปให้ถึงที่หมายให้ได้ทันเวลาเท่านั้น!!

แต่ตรงหน้าของเขานั้น... มีสิ่งมีชีวิตรูปแบบหนึ่งกำลังไม่พอใจกับการกระทำของเขา!

“ทำอะไรของแกยะ!!!”เสียงดังระเบิดแก้วหูดั่งฟ้าผ่าดังขึ้นตัดหน้า พร้อมวัตถุที่พุ่งตรงเข้าหาเขาด้วยความเร็วสูงจนไม่สามารหักหลบได้ทัน!

“เฟี้ยว!!”

“ตู้ม!!!!”

ในชั่วพริบตา รองเท้าแตะคู่ละ 99 จากแผงลอยด้านล่างพุ่งแหวกอากาศด้วยความเร็วไม่ต่ำกว่า 5 มัค พุ่งเข้าหักปีกขวาของสเวนจนหลุดกระจายไปในอากาศ ตามด้วยอีกคู่ที่พุ่งเฉียดเข้าชนแพนแหงดิ่งและไอพ่นด้านหลังจนระเบิดกระจายกลายเป็นควันดำกลางอากาศ แรงระเบิดกระแทกร่างของชายหนุ่มร่วงลงสู่พื้นด้านล่างด้วยความเร็วสูง!!!

“เฟี้ยว!!.... ตุ้บ! ค่อกๆๆๆๆๆ....”

ร่างของสเวน ล่อนถลาลงกระแทกแผงลอยด้านล่างอย่างจัง จนกลิ้งหลายตลบไปตามแผงลอยทอดยาว ด้วยฝีมือของ ‘นักฆ่า’ ประจำหอพักผู้เข้าแข่งขัน

สิ่งมีชีวิตที่ถูกกล่าวขานว่าดุร้ายและน่าเกรงขามที่สุดเท่าที่เคยเหยียบย่ำบนโลกใบนี้ เท้าที่สวมรองเท้าส้นสูงสีแดงสด ย่ำลงบนพื้นด้วยน่องขาขนาดยักษ์ ที่กดแรงมหาศาลจนพื้นแทบจะแตกออกจากกัน ร่างกายที่ใหญ่โตและต้นหนา ดูไม่เข้ากับเท้าเล็กๆที่รับน้ำหนักมหาศาลเช่นนั้นเอาไว้ได้เลยแม้แต่น้อย....

“ส่งเสียงดังหนวกหู แถมมาพังตลาดแห่งนครลอยฟ้าแบบนี้ เดี๋ยวแม่จับเข้าห้องซะให้เข็ด!!!”อาซ้อตะโกนออกมาลั่น จนสเวนที่นอนอยู่บนแผงลอย จำต้องลุกขึ้นในทันที ถึงแม้จะเจ็บหนักแค่ไหนก็ตาม...

“อย่ามาขวางทางน่า! พวกเรากำลังแข่งกันวิ่งผ่านตลาดนี้ไปที่ลานประลองนะ!” สเวนตะโกนกลับไปด้วยกำลังที่พอจะเหลืออยู่ ตามตัวของเขามีลอยช้ำหลายจุดจากการกระแทก แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ

ในขณะเดียวกันนั้นที่ชอง คู่แข่งของเขา แหวกฝูงชนมาถึงบริเวณนั้นได้สำเร็จในที่สุด...

“นี่เกิดอะไรกันขึ้นล่ะเนี่ย?”ชองที่พึ่งมาถึงทำสีหน้างงงวย เมื่อฝูงชนในตลาดต่างแหวกทางให้กับสเวนและอาซ้อมาลัยที่กำลังยืนประจันหน้ากันอยู่นั้น...

“เข้าใจล่ะ งั้นฉันมีข้อเสนอดีๆ สนใจไหม?”อาซ้อที่มองทั้งสเวนและชองอยู่พักหนึ่งเอ่ยปากขึ้น ด้วยสีหน้ามีเล่ห์กลอะไรบางอย่างแอบแฝง...

“ข้อเสนอ!?”ทั้งสเวนและชองต่างอุทานเป็นเสียงเดียวอย่างประหลาดใจ สิ่งที่อาซ้อจะเสนอคืออะไรกันแน่!?

เรื่อง: เทริน3 Mon Mar 08, 2010 7:47 pm

มาต่อเทริน3ละ

“ข้อเสนอที่ว่า มันคืออะไร” ชองและเสวนเอ่ยถามด้วยความสงสัย อาซ้อยิ้มน้อยๆอย่างอารมณ์ดี

“รู้มั้ยว่าพวกเธอทำข้าวของในตลาดเสียหายหนักขนาดไหน” ซ้อป้าเปิดประเด็นด้วยเรื่องชวนเครียด ทำเอาเสวนและชองนิ่งเงียบ

“ผมต้องการชัยชนะมากไปหน่อย เลยไม่ทันได้คิด” เสวนกล่าวแก้ตัวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่สำนึก “ผมขอโทษด้วย”

“ค่าเสียหายผมเองก็ไม่มีปัญญาจะใช้หรอกครับ”ชองเองก็กล่าวแก้ตัวด้วยน้ำเสียงสลดเช่นกัน “ทางผมเอง ก็ต้องขอโทษด้วย”

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงจะ เด็กๆ แค่มาให้ซ้อหอมแก้มกันคนละห้าหกฟอดก็พอละ” ซ้อป้ากล่าวพลางมองมายังชอง แล้วยิ้มกริ่ม ทำเอาชองเสียวสันหลังวาบ

“ส่วนพ่อหนุ่มเสวนซึ่งทำข้าวของเสียหายหนักกว่า และรบกวนชาวบ้าน เธอจะต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของซ้อเป็นเวลาหนึ่งเดือนละกันนะจ๊ะ” ซ้อป้ากล่าวพลางหัวเราะร่าน

“ไม่เอานะ!!” ทั้งชองและเสวนต่างปฏิเสธทันที และพวกเขารู้ว่าซ้อคงไม่สนใจคำปฏิเสธของพวกเขาแน่ ชองตัดสินใจหลบเข้าไปในฝูงชนที่กำลังมุงดูเหตุการณ์ ทิ้งเสวนเอาไว้คนเดียว

“บ้าฉิบ ฉันเจอปัญหาหนักกว่าแกอีกนะเว้ย ไอ้ชอง” เสวนตะโกนไล่หลังชอง ที่ได้กลืนหายไปกับฝูงชนเสียแล้ว

“เรื่องพ่อหนุ่มหน้ามลนั่นช่างเขาก่อน มาเป็นเจ้าบ่าวซ้อมา จุ๊บๆ” ซ้อป้าเดินเข้ามาทำท่าว่าจะหอมแก้มเสวน ทำเอาเขาตัดสินใจแหวกฝูงชนวิ่งหนีเอาตัวรอดเช่นกัน

ทางฝั่งชองที่หลบออกมาก่อน เขารีบซะจนเหนื่อย จึงตัดสินใจแวะหยุดที่ร้านขายน้ำก่อน ด้วยคิดว่าตัวเขานั้นรอดแล้ว

“ป้าครับ ขอน้ำอะไรก็ได้หนึ่งแก้ว” ชองเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหือดแห้งกับคนขายน้ำ ที่กำลังก้มหน้าเทน้ำแข็งลงใส่ถาดอยู่หลังร้าน หลังจากสิ้นเสียงคำสั่ง และยังไม่ทันจะได้หยุดพักหายใจมากนัก ก็มีมือขนาดใหญ่มาหิ้วคอเขาจากด้านหลัง และยกเขาลอยขึ้นเหนือพื้น

“เจอตัวพ่อหนุ่มหน้ามลแล้ว มาให้ป้าจุ๊บๆมา” ซ้อป้าแกมาอยู่ตรงหน้าร้านขายน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ ชองที่พึ่งคิดว่าตัวเองรอดถึงกับตกใจสุดขีด

“ว้ากกกกกกก!!” เขาตะโกนเสียงหลง พลางสะบัดจนหลุดจากมือซ้อป้านรกมหาภัย แล้ววิ่งหนีต่อโดยไม่คิดชีวิต

ณ ทางด้านเสวน

“โชคดีที่เรายังรอด สงสัยซ้อนรกนั่น คงเลือกที่จะไปตามตัวชองก่อนแน่เลย” เสวนบ่นกับตัวเองเบาๆ พลางเดินอย่างเงียบเชียบ เขาหลบมานอกตลาด และมาอยู่หน้าโกดังเก็บสินค้าซึ่งทอดตัวเป็นทางยาวไม่แพ้ตลาดเลย จะว่าไปมันก็ออกมานอกที่จับจ่ายสินค้าแล้ว แต่กฎก็ไม่ได้มีบอกไว้นี่ ว่าห้ามหนีออกนอกพื้นที่ เป้าหมายแค่ไปให้ถึงก็พอแล้ว และถ้าจะนับจริงๆ นี่ก็คือพื้นที่ตลาดเหมือนกันละน่า

ระหว่างที่เสวนกำลังเดินเรียบโกดังนั้น เขาเห็นชองวิ่งหน้าตาตื่นออกมาจากตลาดส่วนจับจ่ายสินค้า เขาหนีซ้อป้าจนมาถึงโกดังบริเวณเดียวกับเขาเหมือนกัน ชองทรุดตัวลง พลางหอบแฮกๆอยู่กับพื้น เมื่อเขาคิดว่าเขาพ้นแล้วอีกรอบ

“ว่าไงชอง ไปเจออะไรเข้าละ ถึงได้วิ่งหน้าตื่นขนาดนั้น” เสวนเดินเข้าไปทักทันที เมื่อชองเองนั้นเห็นเขาเข้าเหมือนกัน

“ยัยซ้อมหาภัยนั่นตามฉันไม่หยุดน่ะสิ ถามได้ กว่าจะทำให้ซ้อนั่นคลาดสายตากับฉันได้ แทบตาย” ชองบ่นอย่างเหน็ดเหนื่อย

“ที่จริงฉันไม่ควรจะอยู่รวมกับนาย” เสวนพูดด้วยเสียงเย็นชา “มันจะทำให้เราโดนจับได้ทั้งคู่ ถ้ายังไงแยกกันตรงนี้ดีกว่า”

“ฉันว่าทำอย่างนั้นไม่มีประโยชน์” ชองกล่าวปฏิเสธ ก่อนที่จะขึ้นเหยียดหลังตรง ดูท่าว่าเขาหายเหนื่อยขึ้นมาบ้างแล้ว

“ซ้อป้านั่น รู้สึกว่าจะมีสกิลการต่อสู้ทุกรูปแบบ ทำได้ทุกอย่างที่พวกเราทำ ตราบเท่าที่เขายังอยู่ในเขตของเขา ตลาดนี่ก็คือเขตของเขา และแน่นอน เผลอๆซ้อป้าอาจจะรู้แล้ว ว่าเราอยู่ที่นี่” ชองกล่าวพลางหันมองรอบๆ ราวกับว่าซ้อจะโผล่มาซะดื้อๆ

“ใช่แล้วละจ้า เด็กๆ” ยังไม่ทันขาดคำชองดีนัก ซ้อป้าก็ปรากฏกายขึ้นมาต่อหน้าพวกเขาซะเฉยๆ ซ้อยิ้มน้อยๆพลางส่งสายตาหวานให้กับเสวนและชอง

“งั้นพวกเราควรจะทำอย่างไรกันดีละ” เสวนกล่าวเบาๆกับชอง

“พวกเราคงต้องสู้แล้วละ” ชองตอบกลับทันใจ พลางสะบัดมือซ้ายและขวาของเขาทั่งคู่ “ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าซ้อป้าแกจะเก่งสมคำร่ำลือหรือเปล่า”

สิ้นเสียงของชอง ฟอร์จูนซอร์ด ดาบสีทองในมือซ้าย และไกอาเบลด ดาบสีเงินในมือขวาก็ปรากฏออกมา เขากำชับดาบไว้แน่น พลางตั้งท่าต่อสู้ ดาบทั้งสองเมื่อมาอยู่พร้อมกัน มันก็แข่งกันเปล่งแสงสีเงินและทองออกมา

“เอาก็เอา” เสวนเองก็หยิบการ์ดจากมือขวา รูดผ่านข้อศอกซ้าย ก่อนที่จะชักดาบคาตานะที่กำลังมีเพลิงลุกไหม้ออกมา เขาใช้ท่า เบรินนิ่ง คาตานะ (Burning Katana)

ทางฝั่งซ้อเมื่อเห็นท่าทีของชายหนุ่มทั้งสองที่พร้อมต่อสู้ เขาก็ยิ้มกริ่มน้อยๆ

“พวกเด็กๆอยากเล่นกับซ้อ ซ้อก็จะจัดให้” ซ้อป้าพูดพลางหัวเราะในลำคอ

“ลุย!!” ชองเริ่มบุกก่อน เขาใช้วิธีที่เขาชอบทำ นั่นคือวิ่งเข้าไปหาคู่ต่อสู้ด้วยความเร็ว แล้วใช้ดาบฟอร์จูนในมือซ้ายตวัดเข้าลำคอของคู่ต่อสู้ โดยมือดาบในมือขวาคอยคุ้มกันตัวไว้ แต่ซ้อป้าแกเสกดาบในมือขวาออกมารับกับฟอร์จูนซอร์ด ดาบที่ซ้อป้าใช้นั้น เป็นดาบคาตานะเพลิงเหมือนของเสวนไม่มีผิด ทั้งคู่ฟาดฟันดาบใส่กันไปได้สักพัก ก่อนที่ซ้อจะถอยออกห่าง เพื่อดูเชิงของชอง

“เสวน แกทำอะไรอยู่ นี่ไม่ใช่เวลามาตัวๆนะ” ชองหันหลังกลับไปเพื่อจะต่อว่าเสวน แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจสุดขีด

เสวนกำลังต่อสู้กับซ้ออีกคนหนึ่งอยู่ และซ้อที่เสวนกำลังต่อสู้ด้วยนั้น ใช้ดาบฟอร์จูนซอร์ด และไกอาเบลดเหมือนกับของเขาทุกอย่าง เสวนกำลังหลบคลื่นอากาศของซ้อที่ปล่อยออกมาไม่หยุด

และถึงแม้เสวนจะใช้สกิล Phantom Minds ซึ่งสร้างทุกอย่างได้จากเงามาขัดขวาง ซ้อป้าแกก็ลอกเลียนแบบสกิล Crasher Attackของชอง ซึ่งมีผลยกเลิกเอฟเฟคทุกชนิดที่สกิลนี้ปะทะ ดาบซึ่งติดสกิลCrasher Attackของซ้อป้า ถูกปักลงบนเงาของซ้อป้าเอง เงา ซึ่งมีรากฐานต้นกำเนิดมาจากดวงตะวันดวงเดียวกัน ย่อมส่งผลผ่านถึงกัน สกิลของเสวนจึงถูกทำลายลงได้อย่างง่ายดาย

“ฉิบหายละ นี่มันปีศาจชัดๆ” ชองเอ่ยด้วยน้ำเสียงละเหี่ยใจ พลางหันมาสนใจซ้อที่เขากำลังต่อสู้ด้วย ซึ่งถือดาบคาตานะไฟ พร้อมกับใส่ชุดเกราะเครื่องบินสีน้ำตาล ลอยอยู่เหนือน่านฟ้า

“มาสนุกกันเถอะ เด็กๆ” ซ้อพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ พลางหัวเราะร่านไปทั่ว

เทิร์น 4 ขอเลื่อนเวลานิดนึงครับผม /ดีใจค้าง แต่งไม่ออกครับตอนนี้ 555+

ขอถอนตัวครับ

เหตุผลหลายประการไม่น่าว่างแต่งช่วงนี้เลยจริงๆ

ถอนตัวเลยละกัน ปัญหาเยอะ เดี๋ยวปวดหัวหนัก

คิมูระผ่านเข้ารอบ

-----> เทิร์นจบให้เวลา 3 วันครับ

ทางผมขอเลื่อนการแต่งเทรินปิดไปจนถึงวันจันทร์นะครับ เนื่องจากเสาร์อาทิตย์เวลาแตะคอมมีจำกัด ^^

มาลงเทรินปิดละครับ

“ซ้อแกทำได้ทุกอย่างจริงๆสินะ” ชองเอ่ยรำพึงกับตัวเองเบาๆ ขณะจ้องมองซ้อซึ่งใส่ชุดเกราะเครื่องบิน ซึ่งลอกเลียนแบบสกิลมาจากเสวนบนท้องฟ้า ซ้อแกหัวเราะร่านอย่างดีใจ

“ฉันกำลังบินๆๆๆ เคี้ยกๆๆ” ซ้อแกกู่ร้อง ก่อนที่จะหันปืนกลมาทางชอง และระดมสาดห่ากระสุนไล่มายังเขา เครื่องบินซึ่งพุ่งด้วยความเร็ว พร้อมยิงปืนมายากที่จะหลบ ชองตัดสินใจเอาส่วนกว้างของใบดาบทั้งสองกันต่างโล่ แต่แรงกระแทกของปืนกลก็หนักขนาดทำดาบทองในมือซ้ายของเขาหลุดจากมือ

“โอ้ย บ้าชิบ” ชองบ่นเพราะความเจ็บปวดที่ท่อนแขนซ้าย อาการเจ็บเพราะคำสาปเริ่มมีอาการกำเริบขึ้นตอนนี้ มือของเขาสั่นน้อยๆ

“แหม ดวงดีจังเลยนะพ่อหนุ่ม” ซ้อกู่ร้องกลางอากาศ พลางบินวนรอบตัวชอง ก่อนที่จะเล็งปืนกลมายังชองอีกครั้ง “ยิงไปไม่โดนสักนัด มีของดีที่ไหนกัน”

“เล่นตลกอะไรกันเล่า” ชองตวาดใส่ “ฉันเห็นนะ ว่าซ้อจงใจเล็งมาที่ใบดาบ ถ้าจะแค่แหย่เล่นก็ไม่น่าจะรุนแรงขนาดนี้ก็ได้”

“รู้ตัวด้วยหรือจ๊ะ” ซ้อเอ่ยด้วยน้ำเสียงทึ่ง “เธอไม่มีทางชนะฉันหรอก แค่ปืนกลอันเดียวก็สยบพ่อหนุ่มดาบคู่ได้แล้ว เคี้ยกๆๆๆ” ซ้อหัวเราะร่านตามแบบฉบับของแกอีกครั้ง ก่อนที่จะลงจอดสู่พื้น พร้อมกับชุดรบเครื่องบินหายไป

ตอนนี้ซ้อที่ชองกำลังสู้อยู่ ได้คืนรูปแบบเป็นซ้อคนเดิมแล้ว ดาบคาตานะไฟในมือ รวมทั้งอุปกรณ์ทั้งหลายหายไปจนหมดสิ้น และซ้อทางฝั่งของเสวนที่กำลังประลองอยู่ ก็ได้หายไป ทำให้เสวนงุนงงอยู่มาก ก่อนที่จะหันมามองซ้อทางชอง

“ฉันมีเวลาให้พวกเธอ ห้านาที เพื่อที่จะรีบวิ่งไปให้ไกลจากฉัน” ซ้อประกาศให้ชองและเสวนได้รับรู้จุดประสงค์ที่แท้จริง “นับจากนี้ ฉันจะเริ่มขัดขวางพวกเธออย่างจริงจังละ ในฐานะ ตัวอุปสรรคของการแข่งขัน”

“เอาจริงแล้วสินะ” ชองพูดพลางปาดเหงื่อ พลันดาบทั้งสองในมือก็สลายหายไป

“นับจากนี้คงเป็นการวิ่งที่แท้จริงแล้วสินะ” เสวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบ เขาสู้กับซ้อมาหนักกว่าชอง

“หนึ่ง...สอง...สาม” ซ้อแกเริ่มนับตัวเลขขึ้นมา ชองและเสวนรู้ดีว่าควรทำอย่างไร พวกเขาตัดสินใจโกยหน้าตั้งไปยังตลาดส่วนการค้าขาย ไม่ว่ายังไงเขาต้องหลบซ้อให้พ้น และเข้าเส้นชัยให้ได้

ณ ทางด้านโดมการประลอง ของคณะกรรมการ

“อะไรกันนี่ ซ้อแกจงใจจะนับถึงสามร้อยจริงๆหรือ” โฆษกผู้ประกาศกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ในขณะที่จอมอนิเตอร์กำลังฉายภาพซ้อยืนนับเลขอย่างจริงจัง

“ภายใต้ดินแดนแห่งนี้ ผู้เข้าแข่งขันทุกคน ยากที่จะชนะซ้อได้” สปอร์กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ขณะที่นั่งดูภาพทางส่วนชองและเสวนกำลังหนีเอาตัวรอด เพื่อให้ถึงเส้นชัย “ซ้อแกคงเลือกที่จะไม่ให้คนใดคนหนึ่ง หรือทั้งคู่ได้เข้าเส้นชัยแล้วสินะ”

“ถ้าเป็นอย่างที่ท่านสปอร์ว่าจริง คู่ของชองและเสวนคงจะหนักหนาสาหัสเลยสินะครับ” โฆษกประกาศผ่านไมค์อย่างตื่นเต้น

“ไอ้เด็กดาบสองมือปากดี มันดันอยากลองดี ก็ต้องเจอแบบนี้ละ” บุรุษผมดำสปอร์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก ก่อนที่จะยกน้ำชาจากบนโต๊ะขึ้นจิบ และวางลงอย่างแผ่วเบา “และเจ้าหนุ่มเสวนก็ต้องมารับเคราะห์ด้วย” เขากล่าวเรียบๆ พลางส่งสายตาไปยังโฆษก “ส่วนตัวฉันคิดว่าคู่นี้นอกจากรอซ้อเก็บคนใดคนหนึ่งแล้ว ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ”

“ครับ” โฆษกเอ่ยสั้นๆ “งั้นทางเราจะจับตาดูว่าซ้อจะนำความสามารถของใครในผู้เข้าแข่งขันมาใช้ และจะจัดการใครก่อน ระหว่างเสวนและชอง”

“นี่พวกเรามาได้ไม่ไกลเท่าไหร่เลยนะ” ชองและเสวนซึ่งตัดสินใจวิ่งมาด้วยกัน กล่าวพลางมองรอบๆ ดูท่าว่าเขาจะวิ่งมาจนถึงลานพักขนาดใหญ่ของตลาด มีลานน้ำพุตรงกลาง และม้านั่งสีเขียวรายล้อม ผู้คนหนุ่มสาวมากมาย เลือกที่จะมานั่งสนทนากันที่นี่ เพื่อให้อาหารฝูงนกพิราบที่มารอคอย และหาบทสนทนาเหมาะๆกระชับความสัมพันธ์

“บรรยากาศสวยดีนะ” ชองพูดเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศที่ตึงเครียด ให้ผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง

“แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่เราจะมานั่งพักน่ะสิ เราต้องรีบไปให้ถึงเส้นชัย” เสวนกล่าวอย่างรีบร้อน “ดูเหมือนว่าเราช้ามามากแล้ว”

“งั้นเราก็ควรก็รีบไปกันได้แล้ว” ชองรีบวิ่งต่อไปทันที ทางเสวนก็เช่นกัน
ดูเหมือนว่าตลอดเส้นทางที่พวกเขาผ่านมาทั้งหมด จะไม่เจอซ้อเลย ทำให้พวกเขาทั้งคู่สบายใจ และมีโอกาสได้นั่งพักบ้าง พวกเขาวิ่งไปพักไป จนเวลาร่วมได้สามชั่วโมง ดูท่าว่าคู่ของพวกเขาอาจจะช้าที่สุดในทุกคู่การแข่งขันก็คงได้

พวกเขาพยายามกันอย่างมาก จนในที่สุด พวกเขาก็เห็นโดมการแข่งขันได้จากระยะไกล ชองดีใจจนอดกระโดดโลดเต้นไว้ไม่ไหว ในขณะที่เสวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่พวกเขาคิดผิด มันไม่จบแค่นั้น เมื่อจู่ๆ ซ้อแกก็โผล่มาจากทางด้านหน้าให้พวกเขาได้เห็น

“ฉันรอพวกเธอนานมากเลยนะ” ซ้อแกดูหงุดหงิดเล็กน้อยที่ต้องมาเสียเวลารอพวกชองและเสวน พวกเขาทั้งสองทำสีหน้าเครียด และตั้งท่าพร้อมสู้

“ฉัน จะไม่ให้พวกเธอทั้งคู่เข้าไป จะเข้าไปได้แค่คนเดียว” ซ้อประกาศลั่น ฉับพลันเสียงเฮและเสียงกรีดร้องของผู้คนที่อยู่ในโดมซึ่งไกลออกไปจากพวกเขาก็ดังขึ้น

“คนในโดมกำลังดูพวกเธอผ่านจอมอนิเตอร์น่ะ” ซ้อยิ้มน้อยๆ พลางชูสองนิ้วให้กับกล้องที่ตามถ่ายพวกเขามาตลอด แต่พวกเขาไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน

“ยังไงก็ต้องสู้กันสินะ แต่คราวนี้คือของจริง” ชองสะบัดมือซ้ายของเขาออก เพื่อเรียกดาบทอง ส่วนเสวนรูดการ์ดเพื่อเรียกดาบคาตานะไฟของเขา

“ฉันจะให้พวกเธอได้สนุกมากกว่าเก่า” ซ้อประกาศพลางยิ้มใหญ่ ราวกับว่าจะมีเรื่องสนุกเกิดขึ้น “หลังจากที่พวกเธอได้สู้กับความสามารถของพวกเดียวกันเอง คราวนี้ฉันจะให้พวกเธอเจอแบบสุ่ม”
สิ้นเสียงประกาศซ้อ พร้อมกับโดมการแข่งขันที่รอพวกเขาอยู่ ก็เริ่มมีเสียงเชียร์และเสียงกรีดร้องอีกครั้ง ซ้อแยกร่างออกเป็นสองร่างตามเคย แต่คราวนี้ความสามารถของผู้เข้าแข่งขันที่ซ้อเลือกมา นั้นน่ากลัวกว่าเก่า

“เจ้าหนูชอง ฉันจะให้เธอได้เจอกับคู่ต่อสู้เก่า ชาโดว์ เลออนมาสเตอร์” ซ้อหัวเราะร่านพลางสะบัดมือซ้ายเพื่อเรียกไพ่ออกมาสำรับหนึ่ง และมือขวาของซ้อก็ปรากฏเป็นดาบเขี้ยวจันทรา ดาบโค้งยาวสีทอง มีคมด้านเดียวแบบดาบอาหรับ แต่ความยาวปาไปเกือบสองเมตร ชองรู้สึกตกใจมากที่ซ้อแกลอกเลียนแบบความสามารถของผู้เข้าแข่งขันในส่วนอื่นได้ด้วย

“ซ้อนรกนี่มันจะเก่งเกินไปแล้วนะ” ชองตะโกนโวยลั่น พลางกำชับดาบให้แน่นแล้วตั้งคมดาบของเขาอยู่ในระดับหัวใหล่เพื่อเตรียมพร้อม

“ส่วนเสวน เจอกับเพื่อนเก่าหน่อยแล้วกัน เดย์ซี่” ซ้อแกหัวเราะลั่น ก่อนที่ร่างแยกอีกร่างของแกจะเปลี่ยนสีผมออกเป็นสีขาวครีม และทำผมแยกออกเป็นสองทาง นัยน์ตาสีน้ำตาลใส แต่รูปร่างส่วนอื่นยังคงอ้วนท้วนไปด้วยไขมันเหมือนเดิม

“เจ้าบ้านี่ มันเอาเพื่อนฉันมาเล่นงั้นหรือ” เสวนกล่าวด้วยน้ำเสียงเจ็บใจ พลางตะโกนลั่น และวิ่งตรงหมายจะใช้ดาบคาตานะไฟเข้าไปฟัน

“มีสติหน่อย เสวน เดี๋ยวก็เสร็จมันหรอก” ชองตะโกนห้าม แต่ไม่ทันเสียแล้ว

“Vaccine Mode” ซ้อในร่างซึ่งเลียนแบบความสามารถของเดย์ซี่เอ่ยชื่อท่าออกมา ฉับพลันผมสีขาวครีมไว้แยกทวินเทลก็เปลี่ยนสี ฝั่งแยกหางซ้ายเปลี่ยนเป็นสีแดง และขวาเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน ลูกตาเองก็เปลี่ยนเป็นสองสีเช่นกัน แต่สลับข้างกับผม ความสามารถนี้ทำให้ซ้อมีพลังเพิ่มขึ้นมาอย่างมหาศาล พร้อมทั้งมีสนามพลังออกมาแผ่ปกคลุมในระดับหนึ่ง

“ย้ากก ตายซะ ไอ้เจ้าของเลียนแบบ” เสวนโมโหสุดขีดตะโกนลั่น พร้อมใช้ดาบไฟพุ่งตรงเข้ามาฟัน แต่ทว่ามันไม่เป็นผล คมดาบถูกสกัดไว้ด้วยสนามพลัง ซ้อในร่างของเดย์ซี่อาศัยที่เสวนกำลังตกใจโจมตีทันที

“อั้กกก” เสวนร้องเสียงหลงเมื่อหมัดขวาของซ้อตุ้ยเข้าท้องอย่างจัง ซ้อในร่างเดย์ซี่พุ่งเข้ามาจู่โจมไวมากจนเสวนตั้งตัวไม่ติด แค่หมัดเดียว ก็ทำเขาจุก และทรุดลงกับพื้น

“เสร็จไปหนึ่งราย” ซ้อในร่างเดย์ซี่พูดขึ้น ก่อนที่จะสลายหายไป เพราะเป็นร่างแยก เหลือแต่ซ้อในร่างของชาโดว์ ที่ยังอยู่ ซ้อซึ่งใช้สกิลของชาโดว์หันมามองชอง และยิ้มน้อยๆ

“มาเจอกันดีกว่า หวังว่าคงไม่หมอบง่ายเหมือนพ่อหนุ่มนั่นนะ” ซ้อพูดพลางหัวเราะน้อยๆ
แต่แทนที่ชองจะเตรียมพร้อมต่อสู้ เขากับลดดาบลง และยิ้มน้อยๆ

“ฉันชนะแล้ว ซ้อ เพราะตอนนี้เหลือฉันแค่คนเดียว” ชองกล่าวด้วยน้ำเสียงแห่งชัยชนะ

“อะไรนะ” ซ้อเอ่ยด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ พลางทำหน้างุนงง ทำเอาชองอดขำไม่ได้

“ก็ซ้อเป็นคนบอกเองนี่ ว่าเหลือคนเดียว ถึงจะให้ผ่าน ตอนนี้ผมเป็นคนเดียวที่อยู่ในสภาพพร้อมเข้าเส้นชัยนะ”

“อะ...อะไรกันนี่” ซ้อเมื่อนึกถึงคำพูดของตัวเองได้ ก็ตกใจทนแทบล้มพับ

“ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะ ถึงจะเสียดายที่ไม่ได้ประลองกับซ้อในร่างขอชาโดว์ก็เถอะ” ชองตะโกนส่งท้ายก่อนที่จะวิ่งเข้าไปหาโดม ซึ่งอยู่ไม่ไกลมากนัก

“สุดท้ายแล้ว ฉันเองกลับเป็นฝ่ายเข้าเส้นชัย คู่ของฉันนี่ท่าทางจะเจออะไรรุนแรงมาเยอะแฮะ” ชองนึกในใจพลางวิ่งไปเรื่อยๆ และเข้าเส้นชัยที่มีคนมาเตรียมไว้ในที่สุด พร้อมเสียงเชียร์เป็นกำลังใจให้กับผู้ชนะ ส่วนทางด้านเสวน ก็มีหน่วยพยาบาลมารับไปรักษา และอาการของเขาก็ไม่เป็นที่น่ากังวลใจอะไรมากนัก

(เผา)จบแล้ว ^^

» [ปิดโหวต] : kumochi Vs. Emy Selfy Wong เอมี่เข้าเส้นชัย!!~
» [ปิดโหวต] : Pix VS. Rotom Pix เข้าเส้นชัยยย
» [ปิดโหวต] : Hanzai Vs. เจ้าหญิง เข้าเส้นชัยโดยพร้อมเพียงกัน!!!
» [ปิดโหวต] : Neris VS. BAT BAT เข้าเส้นชัย!!!!!!!
» [ปิดโหวต] : DAISY VS. นัวร์ ฮาร์ท นัวร์เป็นฝ่ายเข้าเส้นชัยยยยย