[เสร็จสิ้น]Heline Grudger - สมิงแห่งความวุ่นวาย

ชื่อ-ชื่อกลาง-นามสกุล : Heline Grudger
เพศ : ช
อายุ : 18
ส่วนสูง : 170
น้ำหนัก: 57
วัน เดือน ปี เกิด: 26 เมษายน
หมู่โลหิต: o
ลักษณะตัวละคร :
เป็นชายหนุ่มร่างผอมสูงหน้าตาทะเล้น ดวงตาขี้เล่น ใบหน้าทรงไข่ ผมดำยาวสไลด์บางรวบต่ำ ทำไฮไลท์แดง บนหัวคาดแว่นกันแดดไว้แต่ไม่เคยเอามาใช้กระทั่งเวลาแดดแรงจัด ต้องมีคนเตือนจึงจะหยิบมาใช้ สวมเสื้อยืดคอวีสีแดงเลือดหมู สวมกางเกงยีนส์เซอร์ๆขายาว สวมรองเท้าบูทหนังหุ้มข้อเท้า สวมเสื้อคลุมขนสัตว์ยาวปิดเข่าสีส้มพาดลายเป็นเส้นสีดำทางขวางตั้งแต่บ่าจรดชายเสื้อ ขอบเสื้อทุกด้านขลิบด้วยขนมิ้งสีขาวแซมเหลืองหม่นๆ

นิสัย : บุคลิกเป็นคนอารมณ์ดี แต่เวลาหิวจะอารมณ์เสีย เหมือนระเบิดเคลื่อนที่ เสียงดัง ขี้โวยวาย ปกติชอบทำอะไรไม่คิด แต่เข้าใจปริศนาหรือสถานการณ์ง่าย

อาวุธ : กริชสมิงคำราม – เป็นกริชหยักที่มีด้ามเป็นกระดูกสีขาวโพลน ใบมีดสีเงินแววาว หัวด้ามมีดแกะสลักเป็นรูปกะโหลกเสือ มีดนี้มีวิญญาณของเสือสมิงตัวหนึ่งสิงอยู่ ส่วนที่เป็นหัวกะโหลกเสือจึงสามารถพูดได้ ในร่องดวงตาของหัวกะโหลกเปล่งประกายลึกลับ คำพูดที่พูดออกมามักเป็นคำหยาบคาย หยาบโลน บางทีอาจสองแง่สามง่าม แต่ทว่าแต่ละคำแฝงกลับด้วยความหมายลึกซึ้งที่ยากจะเข้าใจ เมื่อขว้างออกไปแล้วสามารถบินกลับมาหาเจ้าของเองได้อย่างรวดเร็ว

ทักษะการต่อสู้ : (ระบุได้ไม่เกิน 7 ท่า พร้อมอธิบายโดยละเอียด กรอกให้ครบทุกช่อง)

1. ชื่อท่า Illusion
คำอธิบาย : บันดาลให้ศัตรูเห็นภาพลวงตาได้ทุกรูปแบบ ตั้งแต่เหHนผู้ใช้เป็นคนอื่น จนถึงเห็นสภาพแวดล้อมเป็นอย่างอื่น ภาพลวงตาที่เห็นล้วนออกมาจากความทรงจำของเป้าหมายเอง
จุดแข็ง : สามารถใช้ตบตาศัตรูให้สับสนได้
จุดอ่อน : ภาพลวงตาที่สร้างขึ้นไม่สามารถแตะต้องหรือโดนแตะต้องได้ เมื่อลองแตะดูก็จะรู้ได้ว่าเป็นของจริงรือภาพลวงตา
เงื่อนไข : ต้องมองเห็นดวงตาของเป้าหมาย เป้าหมายไม่จำเป็นต้องสบตาผู้ใช้
2. ชื่อท่า terror
คำอธิบาย : คำรามออกไปด้วยเสียงที่ดังจนหินก้อนขนาดใหญ่ยังสะเทือน บ้านสองชั้นต้องสะท้าน ทำให้คู่ต่อสู้ชะงักไปได้ราว3 วินาที หากเป้าหมายกำลังสับสนจิตตก อาจมีผลถึงให้สลบ
จุดแข็ง : เป็นท่าที่สามารถใช้สกัดอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี หวังผลได้ถึงสังหาร เพราะสามารถใช้ได้เลยไม่ต้องชาร์จ
จุดอ่อน : ไม่มีผลกับคนหูหนวก และกินพลังเยอะ
เงื่อนไข : กินพลังไปถึง 1 ใน3 ของการใช้แต่ละครั้ง
3. ชื่อท่า detect
คำอธิบาย : ให้วิญญาณสมิงที่สิงอยู่ในมีดมองหาศัตรูหรือส่ิงของอื่นๆที่แอบพรางตัวหรือใช้เทคนิคประเภทหายตัวได้
จุดแข็ง : ทำให้คู่ต่อสู้ไม่สามารถหนีหรือลอบโจมตีได้
จุดอ่อน : ถ้ามีดไม่อยู่กับตัวก็ไม่สามารถใช้ได้
เงื่อนไข : ต้องอาศัยคำบอกจากมีดเท่านั้น
4. ชื่อท่า Reveal
คำอธิบาย : แปลงร่างกลายเป็นเสือขนาดเท่าม้า
จุดแข็ง : มีพลังและความเร็วมากกว่าเสือเท่าไปหลายเท่า การคำรามทุกครั้งคือการใช้ terror โดยที่ไม่กินพลังงานเลย ใช้detect อยู่ตลอดเวลา ยิ่งโจมตีให้มีเลือดออกมามากครั้งเท่าไร ความแรงก็จะทวีคูณขึ้นไปเรื่อยๆ และยังสามารถใช้ illusion ได้
จุดอ่อน : เฮไลน์จะสูญเสียการควบคุมตัวเองไปเป็นของวิญญาณเสือที่สิงอยู่ในมีดแทน เพราะฉะนั้นจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย และจะอาละวาดไปเรื่อยๆไม่สนว่าใครเป็นใคร จะไม่กลับคืนร่างจนกว่าจะเช้า
เงื่อนไข : แปลงร่างได้เฉพาะเวลากลางคืนเท่านั้น
5. ชื่อท่า Stealth
คำอธิบาย : พรางตัวไปกับสภาพแวดล้อมเหมือหายตัว
จุดแข็ง : สามารถหนีหรือสอบเข้าโจมตีได้อย่างเงียบเชียบ
จุดอ่อน : แม้จะหายตัวแต่ยังสามารถโดนโจมตีได้
เงื่อนไข : หากโดนโจมตีจะเผยตัวออกมา - ใช้ได้ในร่างเสือเท่านั้น

6. ชื่อท่า Tornado runner
คำอธิบาย: เร่งความเร็วในการวิ่ง ยิ่งวิ่งไกลก็ยิ่งเร็วทวีคูณ เร็วสูงสุดได้ถึง 200 km/hr
จุดแข็ง : สามารถเพิ่มความเร็วจนถึงขั้นทำให้โจมตีไม่โดนเลยได้
จุดอ่อน : ต้องใช้เวลาในการเร่งความเร็วระยะหนึ่ง และโดนโจมตีแรงในระหว่างนี้
เงื่อนไข : หากถูกโจมตีจะโดนแรงขึ้นครึ่งหนึ่ง และความเร็วจะกลับมาเท่าเดิม - ใช้ได้ในร่างเสือเท่านั้น

7. ชื่อท่า claw stone
คำอธิบาย: หากตะปปคู่ต่อสู้ได้ จะทำให้คู่ต่อสู้ไม่สามารถขยับออกจากที่ได้
จุดแข็ง : ทำให้สามารถโจมตีจุดตายปลิดชีพคู่ต่อสู้ได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว
จุดอ่อน : คู่ต่อสู้ยังโจมตีเราได้
เงื่อนไข : ต้องกัด ตะปป คู่ต่อสู้ให้ได้่ - ใช้่ในร่างเสือเท่านั้น

จุดแข็งของตัวละคร : เนื่องจากมีวิญญาณสมิงคอยให้คำแนะนำตลอดจึงทำให้ลบจุดอ่อนในเรื่องความประมาท และมีแผนการดีๆเสมอ
จุดอ่อนของตัวละคร : ประมาทเลินเล่อ หากไม่มีสมิงคอยให้คำแนะนำก็พลาดได้ง่ายๆ
สิ่งที่ชอบ : ความสงบ
สิ่งที่ไม่ชอบ : ความวุ่นวายที่ไร้เหตุผล
ปณิธานสูงสุดของชีวิต : ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
ภูมิหลังของตัวละคร (อธิบายคร่าวๆ) : เดิมทีเป็นเด็กวัยรุ่นธรรมดา แต่ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ อยากรู้อยากลอง จึงไปเอามีดสมิงคำรามมาจากคนแปลกหน้า จากนั้นเขาก็โดนวิญญาณสมิงเข้าสิง
ความสัมพันธ์กับตัวละครตัวอื่น : ไม่มี
คำคมประจำใจของตัวละคร : คนชนะแม้บางทีไม่ได้อะไรก็ดีกว่าแพ้
ประเภทของความวุ่นวายที่ตัวละครได้รับ : โดนคำสาปให้ผลจากภาพลวงตาทีเกิดกับคู่ต่อสู้กลับคืนเข้าสู้ตัวเองทุกครั้งในยามที่หลับตา(ตั้งแต่กระพริบตา ไปจนถึง นอนหลับ) - เช่นทำให้คู่ต่อสุ้ทรมานใจเพราะเห็นภาพหลอนของคนที่ตัวเองรักถูกตัวเองฆ่าตาย ในยามหลับตาเฮไลน์ก็จะเห็นคนที่ตัวเองรักถูกตัวเองฆ่าเหมือนกัน กระทั่งมีดสมิงคำรามก็จะเห็นเหมือนกัน และจะเห็นไปเรื่อยๆ ยิ่งสร้างภาพลวงตามากขึ้นก็จะเห้นมากขึ้นโดยที่ของเก่าไม่ลบเลือนออกไป ทำให้สองไม่สามารถนอนหลับสนิทได้แม้แต่คืนเดียว และลำบากใจในการใช้ภาพลวงตา

รายชื่อไอเทมของ เฮไลน์

- สารานุกรมแห่งท้องฟ้า
- กำไลทับทิมคู่ขนาน (1/1)
- gain เพชรกัลหยาด x 3
- ควอนตัมซาร่าจอร์จ

Intro มาแล้ว

สายฝนโปรยปราย ต้นไม้ปลิวสไว เลือดไหลหลั่งนอง ร่ำร้องโหยหวน...

“อย่า! ๆ อย่าฆ่าแม่ข้า อย่า! ได้โปรดอะไรก็ได้ทั้งนั้น! ไว้ชีวิตแม่ข้าด้วย”ชายวักลางคนสภาพเลือดโทรมกายคนหนึ่งกำลังร้องโวยอย่างบ้าคลั่งท่ามกลางหมู่ต้นไม้สูงใหญ่จรดฟ้า ในยามค่ำคืนเช่นนี้ ยอดไม้นั้นมองไม่เห็นเลย

ชายวัยกลางคน น้ำตาไหลร้องไห้โวยวาย เหมือนกับตรงหน้ามีคนกำลังจะฆ่ากัน ... หากแต่ในที่นี่มีเพียงเขา และเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งเท่านั้น เด็กหนุ่มมีลักษณะเป็นชายร่างกายมาตรฐาน ใบหน้าทรงไข่ ผสมสีดำทำไฮไลท์แดง สวมเสื้อยืดสีแดงเลือดหมูกับกางเกงยีนส์ สวมทับด้วยเสื้อคลุมขับสัตว์ สีส้มลายขวางสีดำ ขลิบด้วยขนมิ้งหยาบหนา ในมือของเด็กหนุ่มถือกริชเล่มหนึ่ง กริชเล่มนั้นดูประหลาด ใบของมันหยักเช่นกริชทั่วไป แต่ด้ามของมันเป็นกระดูกสีขามโพลน ปลายด้ามมีกะโหลกเสือเล็กๆประดับไว้

เด็กหนุ่มย่างเข้าหาชายวัยกลางคนที่กำลังร้องโวยวายอย่างบ้าคลั่ง ชายวัยกลางคนเหมือนไม่เห็นเด็กหนุ่ม แม้เด็กหนุ่มจะอยู่ห่างจากเขาไปไม่ถึงก้าว
ดวงตาของมัจจุราชเบิกโพลง คมกริชเสียบลงบนก้านคอของชายบ้า เขาตาเหลือก เลือดทะลักออกปาก ล้มพับลงกับพื้น
อีกวิญญาณหนึ่งจากโลกไปแล้ว กริชเล่มหนึ่งค่อยๆถูกถอนขึ้นจากร่างไร้วิญญาณ กริชนั้นแดงฉานด้วยหยาดโลหิต เด็กหนุ่มคนหนึ่งลุกขึ้นยืน ยกมือขึ้นปาดหยดเลือดที่กระเด็นเปื้อนหน้า เขาถอนหายใจ

“คนที่สิบของเดือนนี้แล้วนะ เดือนนี้พวกบ้านี่มันจะคึกไปถึงไหนกัน”

“สงสัยมารดามันจะเงี่ยน”เสียบแหบห้าวดังขึ้น บนด้ามกริช หัวกะโหลกเสือกำลังขยับปากพูด

กริชเล่มนี้พูดได้?

“ทำไมพวกมันถึงต้องการตัวนายที่รวมอยู่ในตัวฉันนัก?” เด็กหนุ่มยกกริชขึ้นมาถาม

“เฮไลน์ เจ้าถามข้านับจำนวนครั้งได้เท่ากับจำนวนครั้งที่คนถ่ายทั้งชีวิต ข้าเบื่อจะพ่นน้ำลายแล้ว”กริชตอบ กะโหลกเสือนั้นเหมือนมีชีวิต ในรูปเบ้าตาของมันดำมืดดูลึกล้ำไร้จุสิ้นสุด จุดแสงเล็กๆ จุดหนึ่งลอยอยู่ในนั้น ดูน่าขนลุก

“โอเค ฉันผิดเอง”เด็กหนุ่มยักไหล่

เป็นเพียงเด็กหนุ่มกลับฆ่าคนหน้าตาเฉย? เขาฆ่าคนบ่อยอย่างนั้นหรือ? คนต้องการฆ่าเขาเยอะถึงเพียงนั้น? เรื่องนี้ต้องย้อนความกลับไปราวเมื่อปีกลาย
วันนั้นเฮไลน์ยังเป็นเพียงเด็กหนุ่มอ่อนแอ เขาได้พบกับกริชเล่มนี้แต่มันยังเป็นเพียงกริชธรรมดา ในบ้านร้างหลังหนึ่งที่เขาหลงเข้าไปเพราะหนีการไล่ล่าของนักเลงประจำถิ่น

ข้างๆกริชนั้นมีตำราเล่มหนึ่ง มีฝุ่นเกรอะแสดงถึงการถูกทิ้งร้างมานาน หน้าปกเขียนว่า “บันทึกของสมิง” เนื้อหาในเรื่อง คือบันทึกของจอมเวทย์ผู้หนึ่งที่ศึกษาคุณไสยด้านมืดจนถูกครอบงำและกลายร่างเป็นเสือสมิงก่อความเดือดร้อนไปทั่ว ฝีมือร้ายกาจจนหาผู้เทียบเทียม และไม่มีใครเทียบเขาได้จริงๆ ไม่มีใครฆ่าเขาได้ จนกลุ่มจอมเวทย์กลุ่มหนึ่งต้องยอมสละชีพเพื่อผนึกสมิงตัวนี้ไว้ในกริชหัวเสือ และอนิจจา วิถีปลดผนึกกลับถูกบันทึกไว้ ไม่รู้ว่าฝีมือใคร

ในวันนั้น สมุดเล่มนี้เหมือนทางสว่างของเฮไลน์ เขารู้สึกได้ว่าสิ่งนี้แหละที่จะนำเขาไปสู่ความแข็งแกร่ง เขาจะไม่ต้องถูกรังแกอีกต่อไป

เขาทำตามหนังสือเล่มนั้น และสมิงร้ายก็ถูกปลดปล่อยเฮไลน์รู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น ดั่งเขาเป็นเสือ เสียงของเขาดังขึ้น กล้ามเนื้อแข็งแรง วิ่งได้ว่องไว กระโดดได้เหมือนบิน แต่มือใหม่ไฉนจะไม่ผิดพลาด เขาได้มาแค่พละกำลังของสมิงร้ายและความสามรถเพียง “กึ่งหนึ่ง” แต่ความสามารถส่วนใหญ่และวิญญาณอันแข่งแกร่งของสมิงร้ายยังอยู่ในกริช นั่นทำให้เขาต้องพกกริชเล่มนั้นไว้เพื่อจะได้ใช้พลังของสมิงอย่างเต็มที่

แต่กระนั้น พลังของสมิงร้ายในอดีตตื่นขึ้น มีหรือเหล่าจอมเวทย์ทั่วแผ่นดินจะไม่รู้ ยิ่งรู้ว่า ไม่ตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ และอยู่ในการครอบครองของเด็กหนุ่มคนนึ่ง ยิ่งเป็นเครื่องล่อให้เหล่าจอมเวทย์ทั่วแผ่นดินเข้ามาช่วงชิง

หากแต่สมิงร้ายไม่ต้องการถูกควบคุม และเด็กหนุ่มไม่ต้องการถูกทำร้าย ทั้งคู่จึงต้องร่วมมือกันเพื่อป้องกันชีวิตซึ่งกันแหละกันไว้ดังเช่นในวันนี้ที่ทั้งสองร่วมมือกันสังหารจอมเวทย์ไปอีกคนหนึ่ง

เฮไลน์เสียบกริชลงฝักที่ข้างเอว หันหลังให้กับศพของจอมเวทย์ แต่แล้ว เขาก็ต้องผงะเมื่อ พบกับร่างในผ้าคลุมสีแดงโบกสะบัด ใบหน้าของร่านั้นถูกปิดบังไว้ด้วยหน้ากากเหล็กสีดำสนิท บรรยากาศนั้นดูเหมือนมันไม่ใช่คน

ด้วยสัญชาติญาณ เฮไลน์สืบเท้าตั้งท่าย่างสามขุม มือชักกริชขึ้นมา ตังการ์ดบริเวณหน้า

“ตั้งแต่เมื่อไร?”เฮไลน์ถามด้วยความแปลกใจ เขาไม่ได้เจาะจงผู้ตอบ

“ข้าเห็นมันถ้ำมองอยู่นานแล้ว แต่ก็ไม่ขยับ นึกว่าถ้ำมองธรรมดาเลยไม่ได้บอก”กริชสมิงตอบ

“มันล่องหนมา?”เฮไลน์ถามอีก

“ถ้ำมองบ้านบิดาเจ้ามันยืนมองกลางแจ้งรึไง?”

“แกเป็นพวกไหน พวกจอมเวทย์ที่ต้องการกริชเล่มนี้ใช่มะ?” เฮไลน์ตะโกนถามร่างปริศนา หากแต่ไม่ได้รับคำตอบที่ตรงจุด

“วุ่นวายไม่พอ ต้องวุ่นวาย วุ่นวายมากกว่านี้!”

“คนบ้าเหรอวะ”เฮไลน์เริ่มลดการ์ดลง คลายความระแวง

“ไอ้โง่! บิดาเจ้าสอนให้เมาขนาดนี้เลยเหรอวะ! นั่นมันศัตรู!”กริชสมิงตวาดลั่นด้วยความร้อนรน สิ้นเสียงสมิง มีดเล่มหนึ่งก็ถูกขว้างเข้ามายังเด็กหนุ่ม เฮไลน์กระโดดหลบไปอีกทาง การกระทำเพียงเท่านี้ก็เพียงพอให้แน่ใจได้แล้วว่าไม่เป็นมิตร เฮไลน์ขว้างกริชสวนเข้าไป
ฝีมือเด็กหนุ่มมีมากเกินตัว กริชพุ่งเข้าใส่คอร่างนั้นอย่างแม่นยำ หากแต่มันเพียงสะบัดผ้าคลุมก็สะบัดกริชให้พ้นตัวมันได้

เฮไลน์ไม่ปล่อยให้ศัตรูได้พัก รองเท้าบูทข้างหนึ่งประทับเข้าบนหน้ากากเหล็กเสียงดังลั่น เฮไลน์มั่นใจแน่นชัดว่าการดจมตีของเขาโดนเป้าหมายอย่างจัง แต่ทว่าเพียงพริบตา ผ้าคลุมแดงขึ้นก็ปรากฏขึ้นด้านข้างเขา

เฮไลน์ถูกขว้างกระเด็นออกไป เขาทรงตีลังกาคุกเข่าได้อย่างพอดีจังหวะ กริชสมิงร่อนกลับเขาหาเขา เฮไลน์รับได้อย่างง่ายดายเหมือนกับมีมือที่มองไม่เห็นมาจับกริชประเคนใส่ถึงมือของเขา

“เหมือนแมงสาบเลยว่ะ”กริชสมิงออกความเห็น

“งั้นก็ต้องกระทืบมันให้เละก่อนจะบิน”

เฮไลน์พุ่งเข้า ใส่ร่างปริศนา ส้นเท้าเหวี่ยงสูงเกินหัว ตอกลงมายังสันคอของร่างนั้นอย่างแม่นยำ แต่ก็เหมือนคราวที่แล้ว ในความรู้สึกนั้นแน่ใจว่าโดนแล้ว แต่เพียงชั่วพริบตาก็หายไปจากเบื้องหน้า

“ขวา!”กริชสมิงคำราม สายตาอันว่องไวของมันไม่เคยพลาดแม้ว่าศัตรูจะหายตัวได้ ผ้าคลุมแดงปรากฏขึ้นทางด้านขวาจริงๆ เฮไลน์ เสือกใบกริชเข้าใส่อย่างรวดเร็ว ผ้าคลุมสีแดงโบกสะบัดอีกครั้ง เฮไลน์ไม่โดนยอมขว้างออกไปอีกเป็นครั้งที่สอง เขาฉวยผ้านั้นไว้ คำรามออกไป

“โฮก!”

ช่างเป็นเสียงคำรามที่น่ากลัวและทรงพลัง ต้นไม้รอบบริเวณสั่นไหวราวกับมีมือขนาดยักษ์มีจับเขย่า อมิตรชะงักไป คมมีดเหวี่ยงเข้าใส่หน้ากากเหล็กนั้น หากเป็นกริชธรรมดาคงสร้างได้แค่รอยขีดข่วน และไม่สำหรับกริชสมิงคำราม หน้ากากเหล็กถูกแหวกออก เผยให้เห็นดวงตาที่น่าขยะแขยง สีแดงฉานข้างหนึ่ง
เฮไลน์ยิ้มแสยะ ขอเพียงเห็นดวงตาศัตรูเท่านั้น ชัยชนะมันก็เป็นของเขา

ประหนึ่งร่างผ้าคลุมแดงรู้ทันเขา ผ้าคลุมแดงถูกยกขึ้นกั้นระหว่างทางสอง มันเปล่งแสงวาบ ดั่งดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวน

“โอ้ย! เสร็จกันตาฉัน”เฮไลน์ เสียหลักล้มลง กริชหลุดมือ มือลงขึ้นปิดดวงตาทั้งสองที่ปวดแสบปวดร้อนไปหมด แม้เปลือกตาปิดสนิท แต่เขากลับมองเห็นภาพ

ภาพของหญิงคนหนึ่ง กำลังถูกชายคนหนึ่งเงื้อมีดขึ้นจะทำร้าย หญิงคนนั้นกรี้ดลั่น ชายคนนั้นท่าทางเหมือนเมา สีหน้าเกรี้ยวกราดเฮไลน์หัวใจหล่นวูบเมื่อเห็นภาพนั้น คนทั้งสองคือพ่อและแม่ของเขา

“พ่อ! แม่! อย่า!”เขาพยายามตะโกนห้ามสุดเสียง พยายามยิ่งเข้าหาแต่เหมือนกับยิ่งวิ่งไกลออกไป หยาดเลือดสาดกระเซ็น พ่อของเขาเอง ฆ่าแม่ของเขาเอง... ต่อหน้าของเขาเอง... และเขาช่วยอะไรไม่ได้...

“อ้าก!”เฮไลน์กรีดร้องลั่น ดวงตาของเขาเบิกโพลงขึ้น เหงื่อแตกโทรมกาย ปากหอบรัวเหมือนเพิ่งเสร็จจากวิ่งมาราธอน เขา คุกเข่าอยู่กับพื้น กริชสมิงคำรามตกอยู่ใกล้ๆ มันหอบรัวเช่นเดียวกับเด็กหนุ่ม

“เฮ้ย! ไอ้หนู เจ้าเห็นเหมือนที่ข้าเห็นใช่มั้ย”มันถามพลางหอบ น้ำเสียงไม่เหลือความยโสที่เคยมี กลับแฝงไว้ด้วยความหวาดกลัว
“คิดว่างั้น”เฮไลน์ตอบ “เมื่อกี้มันภาพหลอนที่เราทำให้ไอ้จอมเวทย์บ้านั่นเห็นมันกลับคืนมายังเรา”

“บัดซบ! ไอ้ถ้ำมองนั่น มันใครกัน!”กริชสมิงกัดฟันอย่างเคืองแค้น ตลอดชีวิตการเป็นสมิง มันไม่เคยพ่ายแพ้ แต่ครั้งนี้มันพ่ายแพ้หมดรูป
กระดาษสองใบร่อนลงใกล้ๆทั้งสอง ใบหนึ่งใหญ่ มีอักษรตีพิมพ์อยู่มากมาย อีกใบหนึ่งเล็กเท่าบัตรเติมเงินโทรศัพท์ เฮไลน์หยิบมันขึ้นมาอ่านดู
“เฮ้ยๆ ไอ้หนู มันเขียนว่าไงวะ”กริชสมิงถามด้วยความอยากรู้

“ดูนี่สิ” แทนคำตอบเฮไลน์ยื่นกระดาษนั้นไปตรงหน้ากริชสมิง กริชสมิงจับตาจ้องที่กระดาษ มันเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเหลือบตากลับมามองเฮไลน์อย่างหาเรื่อง
“ต้องให้ข้าพ่นน้ำลายใส่อีกกี่ครั้งว่า ข้าไม่เคยเรียนหนังสือ”

“เออ ลืมแฮะ”เฮไลน์ตอบง่ายๆ “เอาเป็นว่า ถ้าเราอยากล้างแค้นก็ต้องออกเดินทางแล้วล่ะ”

เฮไลน์คว้ากริชสมิงคำรามเงียบกลับเข้าฝักลุกขึ้นก้าวเดินออกไป พร้อมกระดาษสองใบในมือ

____________________________-

"เรือเหาะแห่งนครสุดขอบฟ้าเดินทางมาถึงแล้วค่ะ เชิญท่านผู้กล้าขึ้นมาได้เลยค่ะ...."เสียงเล็กดังขึ้นหญิงสาวตัวเล็กในชุดคุณหนูสง่างามปรากฎขึ้นทันที่ที่ชายหนุ่ม
ตัดสินใจที่จะไปยังนครสุดขอบฟ้า เรือเหาะลำเล็กปรากฎขึ้นต่อหน้า

"เพียงแค่คุณก้าวขึ้นมา... ฉันจะพาไปยังนครสุดขอบฟ้าเองค่ะ"เด็กสาวยิ้มกริ่ม
"คุณ ต้องการเข้าประลองใช่ไหมค่ะ... ถ้าใช่พวกเอกสารต่างๆพวกเราจะจัดการเอง... ส่วนกฎรายละเอียดต่างๆเมื่อถึงพระนครคุณก็จะทราบได้ด้วยตัวเอง"



Heline Grudger
Gain : คำสาปความวุ่นวาย LV.1
ได้เดินทางมาถึง นครสุดขอบฟ้าเรียบร้อยอย่างสวัสดิภาพ สามารถเข้าพักที่ห้องพักนักกีฬาได้เลยค่ะ

“อื้ม...ท่านผู้แข่งที่มีวิญญาณชั้นสูงติดตามอยู่ยังงั้นหรือ น่าสนใจเสียจริง~” เจ้าตัวตลก กล่าวเสียงลงท้ายสูง เมื่อพบกับ ผู้สมัครที่มีกรณีประหลาดขึ้น

“แกเป็นตัวอะไรฟระ หน้าตาประหลาดยิ่งนัก” ชายหนุ่มโต้กลับ โดยมีท่าทางหวาดระแวงอยู่

“เจ้านั่นคงเป็นหนึ่งในพวกมัน” หัวกะโหลกบนกริชที่ชายหนุ่มนำถือตัวมาด้วย ว่า

“อ้ะๆๆๆ อย่าเหมารวมสิขอรับ กระผมชื่อว่า แอนเนาซ์เซอร์ ต่างหากขอรับ”

“งั้นถ้าไม่ใช่ แกจะเป็นใครไปได้วะ” ชายหนุ่มกล่าวทับ

“จะเข้าใจแบบไหนก็เรื่องของท่าน กระผมมีหน้าที่นำสิ่งนี้มาให้ขอรับ”

Heline Grudger
Gain :สารานุกรมแห่งพระนครสุดขอบฟ้า

เมื่อรับมา เขาก็ได้เปิดมันออกดูทันควัน แต่ทว่าเขากลับไม่พบตัวอักษร ปรากฏอยู่บนหนังสือเล่มนั้นแม่แต่ตัวเดียว “นี่มันหนังสืออะไรกัน”

“ท่านจะรู้เอง เมื่อท่านเขียนบันทึก” แอนเนาซ์เซอร์ตอบอย่างไม่ชัดเจน “แต่ก่อนอื่น ช่วยตามมาทางนี้ด้วยขอรับ” ว่าแล้ว เขาก็หันหลังกลับ เดินนำทางชายหนุ่ม มุ่งไปยังหอพักแห่งนครสุดขอบฟ้า...

กริชสมิงกลายเป็นคทา


เฮไลน์พูดภาษาโบราณแทนกริชสมิง? โอ้บร๊ะเจ้า