[เสร็จสิ้น]AleN - ความโลภาของเงามืดนิรันดร์

"ไอ้พวกบ้าเอ้ย..."

ชื่อ-ชื่อกลาง-นามสกุล : Alen อเล็น

เพศ : ชาย

อายุ : 17

ส่วนสูง : 187

น้ำหนัก: 53 (มีแต่ก้าง)

วัน เดือน ปี เกิด: 7 กุมพา

หมู่โลหิต: AB O (เนื่องจากเป็นมนุษย์เทียมเอาเลือดต่างกันมาสร้างเลยมีทั้งคู่)

ลักษณะตัวละคร : ผมเทาเข้มขลิบดำ ตาสีเหลืองอ่อน สีผิวขาวครีมนวล ทรงผมเป็นแบบเรียบๆซีกซ้ายจะไว้ผมยาวกว่าขวาเล็กน้อย ผมรกๆ ด้านหลังซอยสั้นยาวไม่ถึงไหล่ ใต้ตาขวามีรอยเล็กๆรูปร่างเหมือนสามเหลี่ยมสีดำอยู่ เสื้อกล้ามสีขาว กางเกงยีนส์ดำ ผ้าคลุมเนื้อกำมหยี่สีเงิน จี้ห้อยคอสีฟ้าครามทะเลรูปร่างเหมือนสายฟ้า รองเท้าหนังหุ้มส้น (เหมือนอัชปีที่แล้วเลย... อัชเปลี่ยนการแต่งตัวแล้วนะะะ orz;;;)



นิสัย : กวนส้น*ปี๊บ* เกรียนไม่แพ้ใคร หยิ่งยโสโอหัง ชอบกดดันชาวบ้านด้วยคำพูด แอบดูพวกความทรงจำเลวร้ายแล้วเอามาหลอกหลอน ปกติไม่สิงสู่กะใคร แต่พอ
เปิดโอกาศให้มันพูดแล้ว โอ้ว.... พูดมากโคตรๆ(แอบหยาบ) โม้ไม่หยุด และ รั่ว บ้า หื่น เถื่อน ...

อาวุธ : กริชเล่มเงินนับพัน ซ่อนอยู่ใต้เสื้อคลุม ปืนคู่แบบช็อตกันเหน็บที่ขอบกางเกงทั้งสองข้าง

ทักษะการต่อสู้ : (ระบุได้ไม่เกิน 7 ท่า พร้อมอธิบายโดยละเอียด กรอกให้ครบทุกช่อง)

1.ชื่อท่า Nightmare Dream
คำอธิบาย : เป็นการดึงเอาความทรงจำเลวร้ายที่สุดของฝ่ายตรงข้ามออกมาฉายซ้ำให้ฝ่ายตรงข้ามดูแล้วเกิดความกลัวขึ้นมา ทำให้คนที่ไม่คุมสติดีๆมีอาการสติแตกและช็อคค้างสักระยะจนกว่าอีกฝ่ายจะคุมสติได้อีกรอบ
จุดแข็ง : เป็นการโจมตีแบบไร้รูปแบบ ไม่มีตัวตน ส่งผลต่อจิตใจโดยตรงทำให้หลบไม่ได้
จุดอ่อน : ไม่สบตามันก็จบอ่ะ....
เงื่อนไข : ต้องสบตากันแบบตรงๆ ถ้าฝ่ายตรงข้ามหลบตามันก็ใช้ไม่ได้อยู่ดี... และมีระยะทางสบตาแล้วได้ผลไม่เกิน 100 เมตร

2. ชื่อท่า Behind The Shadow
คำอธิบาย : เป็นการควบคุมเงาของฝ่ายตรงกันข้ามจากจุดที่ยืนอยู่ให้มารัดตัวอีกฝ่ายไม่ให้ขยับเขยื่อนไปไหน มีผลประมาณ 3 นาทีก่อนเงาจะสลายหายไปเอง หรือ ถูกทำลาย
จุดแข็ง : เป็นเงาเพราะฉะนั้นทำลายด้วยมือเปล่าหรืออะไรธรรมดาๆไม่ได้
จุดอ่อน : ไวก็หลบเอา แพ้แสงโดนทีสลาย
เงื่อนไข : ต้องอยุ่ในรัศมีไม่เกิน 150 เมตรถึงจะคุมเงาอีกฝ่ายได้

3. ชื่อท่า Double ShotGun
คำอธิบาย: ยิงปืนคู่รัวรอบทิศในรัศมี 200 เมตร
จุดแข็ง : ในรัศมี 200 เมตรโดนชัวร์ แม่นมากๆ...
จุดอ่อน : มันโดนทีไม่ร้ายแรงมาก แค่อย่างมากได้แผลใหญ่ๆไม่โดนจุดสำคัญสักนิดเพราะมันยิงรอบทิศโดยไม่ดู... (กรรม...)
เงื่อนไข : มีกระสุนไหม.. (ไม่มีก็จบกันท่านี้)

4. ชื่อท่า Dark Summon
คำอธิบาย: เรียกใช้อาวุธรูปแบบต่างๆตามในหัวคิดได้อย่างอิสระ
จุดแข็ง : มันเปลี่ยนรูปร่างได้เรื่อยๆ และ ไม่มีทางหายไปจนกว่าเขาจะทำให้หายไปเอง
จุดอ่อน : เพราะโดนผลของคำสาปเข้าไปทำให้การเรียกใช้แต่ล่ะครั้งเสียพลังกายมากๆ อาจถึงขั้นสลบเมือดยาวได้
เงื่อนไข : ไม่มี เรียกใช้ได้อิสระ ถ้าไม่นับจุดอ่อน..

5. ชื่อท่า Endless Night
คำอธิบาย: กดดันอีกฝ่ายให้นึกถึงเรื่องร้ายแรงในอดีต ดึงเข้าไปในภวังค์เฟลแหลกลาน อาจจะทำให้บ้าได้เป็นระยะหนึ่ง สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวลอยไปไกลคนล่ะภพ เหมือนคนประสาทดีๆนี่เอง
จุดแข็ง : ถ้าอ่อนไหวกับเรื่องนี้มากๆผลกระทบจะสูงตามไปด้วย
จุดอ่อน : เป็นผลกระทบกับจิตใจไม่ใช่ทางกายภาพ ทำให้คนที่ไม่ค่อยแคร์เรื่องพวกนี้จะได้รับผลกระทบน้อย...
เงื่อนไข : อีกฝ่ายต้องมีความรู้สึกและความทรงจำเกี่ยวกับความเจ็บปวดในอดีต

จุดแข็งของตัวละคร : สปีดสูงมากจนน่าตกใจ ไวขนาดหลบกระสุนต่างๆได้แบบสบายๆเหมือนขว้างลูกโป่งใส่ ตามยังไงก็แทบไม่ทัน ถนัดอาวุธสำหรับมือ มีด ดาบ ปืน(แม่นมาก) ได้หมด และการตั้งรับอาวุธจำพวกกายภาพทั้งหลายแล

จุดอ่อนของตัวละคร : ดีเฟ้นท์อ่อนมาก จับจุดอนมันวิ่งแล้วสอยได้ทีเดียวก็ร่วง ถ้าสกัดการเคลื่อนไหวได้มันก็หมดสภาพ...

สิ่งที่ชอบ : แมวขนเงินตาสีฟ้า~ สวรรค์ของตัวเองแบบที่ไม่มีใครมารบกวน จิ้นวาย เลือด ผู้ชาย แว่น (Go To Seaaaa""")

สิ่งที่ไม่ชอบ : ความพ่ายแพ้ สิ่งรบกวน 'ความสุขส่วนตัวของผู้ชาย'

ปณิธานสูงสุดของชีวิต : ใช้ชีวิตอย่างสบายๆ ไม่มีอะไรมารังครวญใจให้เสียอารมณ์ตลอดชีพ

ภูมิหลังของตัวละคร (อธิบายคร่าวๆ) : อเล็น เดิมทีมีชื่อจริงว่า อาร์เทียส์ร์ วาเลน เป็นมนุษย์เทียมของสถาบันวิจัยแห่งหนึ่งที่พยายามสืบค้นเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิต ที่ไม่ใช่มนุษย์ในสมัยก่อน โดยสร้างจากเซลล์ของมนุษย์กับ อะไรบางอย่างที่เจ้าตัวเองก็ไม่ทราบ เข้าด้วยกัน ทำให้เกิดเป็นกายหยาบมนุษย์แต่สามารถใช้พลังพวกการควบคุมสลสารความมืดรอบข้างได้ โดยเขาเกิดมาก็มีอายุ 17 ตั้งแต่แรกเริ่ม ร่างกายบอบบางไม่ค่อยแข็งแรงเท่าที่ควร ไม่มีทางโตกว่านี้และฆ่าไม่ตายด้วยเช่นกัน เนื่องจากสถาบันวิจัยคิดว่าเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่อันตรายเกินไปต่อมนุษย์จึงลงมติว่าจะสมควรทำลายทิ้ง แต่มีนักวิจัยคนหนึ่งขัดค้าน แต่ด้วยความที่เป็นเสียงเดียวที่ไม่เห็นด้วยจึงจำต้องทำ เขาจึงยื่นข้อเสนอกับทางสถาบันว่าจะรับเลี้ยงอเล็นไว้เอง ตอนแรกทุกคนมีความเห็นว่าไม่สมควร แต่ด้วยความตั้งใจที่มีมากจนหน้าตกใจของเขา หัวหน้าโครงการตอบตกลงไปโดยปริยาย หลังจากที่อเล็นถูกซื้อออกมาและได้รับการดูแลจากนักวิจัยคนนั้นไม่กี่ปี ทางสถานบันบุกรุกเข้ามาในบ้านของนักวิจัยคนนั้นเพื่อกวาดล้างเขาทิ้งซะ และด้วยความห่วงใยนักวิจัยคนนั้นได้ยื่นข้อเสนออีกครั้งให้เอาตัวเขาไปแทนอเล็นแต่ก็ถูกฆ่าตายอย่างโหดร้าย แต่ด้วยความรักสงบที่นักวิจัยคนนั้นสอนมาเขาจึงหนีออกมาโดยไม่คิดจะทำอะไรพวกเขา และใช้ชีวิตโดดเดี่ยวจนมาถึงปัจจุบัน และด้วยการทำร้ายจิตใจเขาครั้งนั้นทำให้นิสัยออกจะจิตตามไปด้วย...(ออกจะเกี่ยว?)

ความสัมพันธ์กับตัวละครตัวอื่น : -ไม่รู้จักใครเลย orz"-

คำคมประจำใจของตัวละคร : นายดีกะฉัน ฉันดีกะนาย แต่ในทางกลับกัน เมิงตายแน่...

ประเภทของความวุ่นวายที่ตัวละครได้รับ : ทำให้ดึงพลังออกมาใช้ได้อย่างไม่เต็มที และ ทุกครั้งที่ใช้จะทำให้เกิดความเสียหายภายในร่างกาย
ราวกับกำลังกระจกร้าวและกำลังจะพังทลายลงมาเมื่อไรก็ได้ พอใช้พลังไม่ค่อยได้ทำให้มันกลายเป็นกากตัวเมพดีๆนี่เอง.. เจ้าตัวเลยอยากมากระชากหัวคนปล่อยความวุ่นวายนี่แหล่ะ

ไอเทมของ Alen
- สารานุกรมแห่งพระนครสุดขอบฟ้า

ลมร้อนพัดผ่านมาหลายวันแล้ว… วันนี้ถือเป็นวันแรกที่มีอากาศเย็นผิดปกติ

บนต้นไม้ต้นหนึ่งในเมือง ชายหนุ่มผมสีดำขลิบ นาม อเล็น เอนกายพิงมันก่อนเขาจะหาวออกมาเบาๆ และกล่าวออกมาอย่างสบายๆกับตนเอง

“เฮ้อ… วันนี้นี่ช่างน่าเบื่อเหมือนเดิมไม่มีผิด…”

พรึบ

ร่างนั้นโดดลงมาจากต้นไม้แล้วยืดเส้นยืดสายตนเองก่อนจะเดินสะบัดตูดไปทางทิศเหนือของเมืองด้วยท่าทีเฉื่อยๆ

“หาว….” ระหว่างที่เขากำลังหาวอยู่นั้น…

ตุบ!!!! โป้กกกก~!!

“โอ้ย!!!!! อะไรวะ!!! “ อะไรบางอย่างที่มีลักษณะกลมๆแข็งๆเหมือนเหล็กหล่อตกลงมาใส่หัวเขา เล่นเอามึนกันเลยทีเดียว…

ชั่วพริบตานั้นชายหนุ่มหันไปสะดุดตากับอะไรบางอย่างที่ห่างออกไปหลายเมตรอยู่ในพงไม้ เขารีบวิ่งตามไปทันที

“หน่อยยยย ไอ้บ้าเอ้ยยย ไม่อยากตายดีสินะ สินะ สินะ…”

เขาพุ่งเข้าคว้าสิ่งที่อยู่ในพงไม้แต่กลับเจอเพียงแต่ความว่างเปล่า

จู่ๆเสียงอะไรบางอย่างที่แหบจนจับความไม่ได้ก็ดังขึ้นด้านหลังเขา

“ดิส.. ออออ เดอร์…”

สิ่งมีชีวิตที่เหมือนบุคคลสวมหน้ากากสีดำและร่างกายห่อหุ้มด้วยผ้าคลุมสีแดงปรากฏขึ้นต่อหน้าอเล็น ดูเหมือนว่าจะไม่ได้มาผูกมิตรหรือพาไปปาร์ตี้น้ำชาอะไรงี้….

ชายหนุ่มจ้องมองอยู่นานก่อนจะเอ่ยปากพูดออกมา “…. หนูน้อยหมวกแดง…?” สิ่งนั้นไม่ตอบกลับมาแต่กลับพุ่งตรงมายังข้างตัวของเขา พลางชักดาบสีแดงเข้มออกมาจากลำตัว

อเล็นมิได้หวั่นเกรงแต่อย่างใด เขาจ้องมองสังเกตไอ้ตัวที่อยู่ข้างๆอย่างชัดเจนก่อนจะเอ่ยปากถามอีกรอบด้วยน้ำเสียงเบื่อๆ

“มาแบบนี้คงไม่ได้มาดีสินะ…?” คำถามบ้าบออะไรวะ…. “มีชื่อป่ะ” วอท เดอะ… เฮลลลลลล!!!!!!...

“Disorder” ร่างนั้นตอบกลับมา เรียบๆ พลางเงื้อดาบมากกว่าเดิม

“อ่อ…” อเล็นครางรับออกมาคำหนึ่งก่อนจะหายไปดุจสายลม “เรอะ!?” และปรากฏข้างหลังร่างที่เงื้อมีดสุดแขนเพื่อแทงเขา

ฟ้าว!! ฉัวะ!!

“อยากรู้ตายล่ะเหอะ” ทันใดนั้นเองดาบสีดำพุ่งทะลุร่างนั้น ก่อนจะชักดาบกลับมา

“เฮ้อ เมื่อเช้าบอกว่าเบื่อได้เรื่องเลยแฮะ” เขากล่าวกับตัวเองอย่างเซ็งๆพลางเดินจากไปโดยไม่คิดจะมาสนใจร่างนั้นอีกเลย เพราะคิดว่าเสร็จเขาเรียบร้อยแล้ว…

ครึก!!

ไม่ทันไรโซ่สีเงินพุ่งเข้ากลางหลังของชายหนุ่มผู้ซึ่งหันหลังให้แก่ต้นตอ ความเจ็บปวดเข้าทดแทนทั่วผืนหลังของเขา ของเหลวสีแดงข้นไหลทะลักออกมาจากลำคอของอเล็น ร่างกายถึงกับทรุดฮวบลงไปเพราะความเจ็บปวดที่แผ่ซาน

“Dis sor…der”

เขาหันหลังกลับไปมองต้นตอตะกี้อย่างรวดเร็ว แต่มันได้หายไปแล้ว สิ่งที่มาทดแทนคือกระดาษเล็กๆแผ่นหนึ่ง
อเล็นสำลอกเลือดสักพักเมื่อเขามั่นใจว่าความเจ็บปวดหายไปสิ้นแล้วจึงค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้นยืนพลางเดินไปเก็บกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาอ่าน

“ไร้ สา ระ….” เขากล่าวเบาๆก่อนจะรวมสสารความมืดรอบตัวหมายจะฉีกตั๋วใบนี้ทิ้งซะ

แต่ไม่ทันไรความเจ็บปวดก็เข้ามาแทรกอีกครั้ง รอบนี้เขารู้สึกเหมือนตัวเองคือกระดาษที่กำลังถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ร่างนั้นทรุดฮวบลงไปอีกครั้ง มือซ้ายของเขานั้นกำตั๋วในมือไว้แน่น มือข้างขวาของเขานั้นบีบรั้งหัวใจของเขาด้วยความเจ็บปวด

อเล็นไอออกมาเป็นเลือดสองสามครั้ง ก่อนจะครางออกมาเบาๆ

“ว้อย… มันต้องมีอะไรพลาดแน่ๆ” เขาจึงพยายามใช้พลังอีกรอบ อีกรอบ แล้วก็อีกรอบ…

“แฮ่ก ว้อยยย ไอ้ตัว@!%$%#% นั่น…” ชายหนุ่มเริ่มคำรามในหน้าอกแสดงถึงความไม่พอใจรุนแรงของเขา

“เออ แข่งก็งแข่งวะ จะลากคอคนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ออกมาให้ได้เลย ฮึ่ย…”

“ว่าแต่.. ไปยังไงฟร่ะ…”

"เรือเหาะแห่งนครสุดขอบฟ้าเดินทางมาถึงแล้วค่ะ เชิญท่านผู้กล้าขึ้นได้เลยค่ะ...."เสียงเล็กดังขึ้นหญิงสาวตัวเล็กในชุดคุณหนูสง่างามพร้อมเรือเหาะลำเล็ก
ลงจอดต่อหน้าอเล็นอย่างเชื่องช้า


"เมื่อกี้คุณต้องการจะไปที่นครสุดขอบฟ้าสินะคะ... แล้วก็ดันฉีกตั๋วเรือเหาะไปแล้วด้วย"


"เออ..ทำไม"ชายหนุ่มตอบตัดบท

"ถ้าต้องการแข่งขันเชิญขึ้นมาบนเรือเหาะได้เลยค่ะ... ส่วนเอกสารเราจะจัดเตรียมไว้ให้"


AleN
Gain : คำสาปความวุ่นวาย LV.1
ได้เดินทางมาถึง นครสุดขอบฟ้าเรียบร้อยอย่างสวัสดิภาพ สามารถเข้าพักที่ห้องพักนักกีฬาได้เลยค่ะ

"เฮ้ย ไอ้ตัวตลกเตี้ยเปลือกส้มทางนั้นน่ะ" เด็กชายท่าทางนักเลง กระชากเสียง เพื่อเรียกชายหนุ่มชุดตัวตลกที่กำลังมุ่งหน้ามาทางเขา

"ขอรับ~ ท่านอเลนสินะ? ผู้แข่งขันท่านที่สี่" รองเท้ากระดิ่งวิ่งเยาะ ๆ มาหา เมื่อถูกฝ่ายตรงข้ามขี้นเสียงใส่

"ห้องน้ำอยู่ทางไหนฟระ ชั้นปวดจะแย่แล้ว!"

"กระผม แอนเนาซ์เซอร์ นะขอรับ" ชายหนุ่มยีตายิ้มกว้าง พร้อมแนะนำตัวเองอย่างเป็นมิตร

"ชั้นไม่ได้ถามชื่อแก! ห้องน้ำ!!!!~"

"อ้อ โปรดสิ่งนี้ไว้ด้วยขอรับ!" เขายังยิ้มร่าต่อ ก่อนส่งบางสิ่งให้เด็กหนุ่ม

AleN
Gain : สารานุกรมแห่งพระนครสุดขอบฟ้า

"โอย!! ที่นี่มันไม่มีกระดาษในห้องน้ำหรอกเหรอ!"

"เอ้ะไม่ได้นะขอรับ! สิ่งนั้นไม่ได้มีไว้ทำการเช่นนั้น!"

"โอย แล้วเอามันมาให้ทำน้ำตาลอะไร ไอ้ตัวตลก @!%$%#%!"

"อ่าๆ อย่าใช้ตะเบ็งเสียงแรงนักสิขอรับ และกระผม ชื่อแอนเนาซ์เซอร์ นะขอรับ" ตัวตลกทำท่ากุมเฮดโพนไว้ ไม่รับฟังในสิ่งที่หนุ่มอันตพาลด่าทอเลย

"โอเค ๆ แอนเนาซ์เซอร์สุดหล่อ แอนเนาซ์เซอร์สุดเท่ โปรดพาผมไปห้องน้ำทีเถอะ!!!!"

แอ๊วๆๆๆๆๆ ติ๊ดตี้ว
ตุบๆๆๆๆๆๆๆ โป๊ะ

"ไอ้นักดนตรีน่ารำคาญ หยุดได้มั้ย" เด็กชายนักเลงพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย แน่นอน ผู้ที่ถูกเรียกว่านักดนตรีคงจะอารมณ์เสียเช่นกัน

"อยู่ที่นี่ อย่าทำตัวให้มีปัญหานักนะ ไอ้เด็กไม่มีสัมมาคารวะ" ชายนักดนตรีพูดขึ้นและเดินกลับไปเล่นดนตรีโดยไม่ฟังคำด่าไล่หลัง