[เสร็จสิ้น]DAISY - ดอกไม้แห่งความบริสุทธิ์ [COMPLETE]

เพลง!!

OC Theme



Fighting Theme





ชื่อ-นามสกุล (ภาษาไทย / อังกฤษ) : DAISY

เพศ : หญิง

อายุ : 16

ส่วนสูง : 165

น้ำหนัก : 44

วัน/เดือน/ปี เกิด : เริ่มวิจัยเมื่อ 17กันยายน ปี L.E.(Luvitein ERA) ที่ 9136 ลืมตาตื่นเมื่อวันที่ 7 มีนาคม ปีL.E. 9148

หมู่โลหิต : VAC. (กรุ๊ปเลือดพิเศษของวัคซีน)

ลักษณะของตัวละคร :

โหมดปกติ




VACCINE MODE




THX to Rosetta for Picture


ทรงผมจะไว้หน้าม้า ข้างๆซอยให้ยาวถึงบริเวณเกือบถึงคาง ที่เหลือจะปล่อยยาวถึงกลางหลังแล้วผูกเอาไว้2หาง
สีผม จเป็น สีขาวครีม แต่พอเข้าสู่ Vaccine Mode ผมตั้งแต่ที่ผูกลงไป หางซ้ายจะเปลี่ยนเป็นสีแดง หางขวาจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเข้ม ตาสีน้ำตาลเข้ม แต่พอเป็น Vaccine Mode ก็เช่นเดียวกับสีผม แต่ตาซ้ายจะกลายเป็นน้ำเงิน ตาขวาจะกลายเป็นสีแดง
ผิวขาวอมชมพูนิดๆ การแต่งตัวมักจะเป็นเสื้อแขนยาวแบบแขนตุ๊กตาสีขาวครีม กระโปรงสั้นสีดำประดับลูกไม้ ถุงน่องสีดำทึบ กางเกงสปีด ร้องเท้าบู๊ทหนังสีดำ พื้นหนาบาง ส้นสูงบ้าง

อาวุธที่ใช้ : ข้อมูลรอบๆตัว สามารถดัดแปลงได้ตามใจนึกด้วยการใช้ความสามารถ DATA TRACE

1. DATA TRACE
ประเภท : สนับสนุน
คำอธิบาย : สร้างอาวุธ อุปกรณ์เสริม สภาพพิเศษ ฯลฯ จากข้อมูลรอบตัว
จุดแข็ง : สร้างได้หลากหลายรูปแบบ
จุดอ่อน : ใช้เวลาในการสร้างตามความละเอียดของข้อมูล ความละเอียดเยอะยิ่งใช้เวลาเยอะ และสามารถขัดขวางการเทรซได้โดยโจมตีใส่เดซี่ระหว่างเทรซ
เงื่อนไข : -

2. VACCINE MODE
ประเภท : สนับสนุน
คำอธิบาย : เข้าสู่โหมดต่อสู้ ทำให้พลัง ความเร็วเพิ่มขึ้น และมีสนามพลังอยู่รอบตัวตลอดเวลา
จุดแข็ง : เสริมความสามารถเพิ่มขึ้นหลายด้าน และเพิ่มการป้องกัน
จุดอ่อน : สนามพลังที่สร้างขึ้นยังอยู่ในขั้นเปราะบาง การโจมตีระดับกลาง - สูง สามารถเจาะได้โดยง่าย
เงื่อนไข : -

3. TRACE : HEAL
ประเภท : ฟื้นฟู
ลักษณะการโจมตี : รักษาอาการบาดเจ็บโดยใช้การเทรซข้อมูล
จุดแข็ง : ได้ผลชะงัดต่อบาดแผลทุกประเภท
จุดอ่อน : ไม่สามารถรักษาบาดแผลจากการโจมตีทางจิตใจได้
เงื่อนไข : ต้องอยู่ในVACCINE MODE


4. VACCINE MODE : LIMITER SHUTDOWN
คำอธิบาย: ปิดลิมิตเตอร์ของตัวเองทำให้ขอบเขตในการใช้พลังหายไป
จุดแข็ง : เพิ่มความสามารถจากVACCINE MODE ธรรมดาขึ้นมาอีก และทำให้ความเร็ว และพลังโจมตีเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
จุดอ่อน : สิ้นเปลืองพลังมหาศาล และพลังป้องกันไม่ได้เพิ่มขึ้น และไม่สามารถใช้ได้เต็มที่ขณะยังติดคำสาปของ Disorder
เงื่อนไข : ควรปลดคำสาปก่อนที่จะใช้ เพราะอาจเกิดอันตรายได้่

LIMITER SHUTDOWN THEME




5. S.E. CANNON
คำอธิบาย : โจมตี - ท่าไม้ตาย
ลักษณะการโจมตี : ทำการTRACE DATAปืนยาวรูปทรงประหลาดออกมากระบอกนึง ชาร์จพลังจากข้อมูลรวบตัวแล้วยิงแบล็คโฮลออกไป
จุดแข็ง : พลังทำลายล้างสูงมาก
จุดอ่อน : ใช้เวลาในการเตรียมการนานมากเหมือนกัน ยิงได้นัดเดียวต่อปืน1กระบอก แถมเปลืองพลังงานมากด้วย
เงื่อนไข : ใช้ได้ก็ต่อเมื่อแก้คำสาปการเทรซผิดพลาด และเทรซสภาพแรงโน้มถ่วงเป็น0(เพราะปืนหนักมาก ยกไม่ขึ้น!!!) และใช้ได้ก็ต่อเมื่ออยู่ในสภาพ LIMITER SHUT DOWN

6. S.E. SWORD
คำอธิบาย : โจมตี - ท่าไม้ตาย
ลักษณะการโจมตี : เทรซดาบด้ามยาวเกือบครึ่งเมตรและมีใบดาบที่ถูกผ่าเป็นสองซีกออกมา แล้วรวบรวมพลังจากข้อมูลรอบตัวเข้ามา ใบดาบจะแยกออกเป็นสองซีกแล้วจะมีแสงสีขาวก่อตัวเป็นใบดาบออกมาตรงกลางของใบดาบเก่าทั้ง2 เมื่อแสงหายไปใบดาบจะกลายเป็นผลึกแก้วใส
จุดแข็ง : พลังโจมตีสูง
จุดอ่อน : ใช้ได้ครั้งเดียว(ฟันได้หนึ่งชุด แล้วดาบจะแตกไปเลย) และเปลืองพลังงานมาก
เงื่อนไข : ใช้ได้ก็ต่อเมื่อแก้คำสาปที่ทำให้การเทรซผิดพลาดหายไป + อยู่ในสภาพ LIMITER SHUT DOWN

SETTLER STRIKE THEME
http://daitrombe.net/music/show/413

นิสัย : เรื่อยเปื่อย เป็นมิตร เข้ากับคนง่าย รั่วเล็กๆ เจ้าเล่ห์ แอบเกรียน ปั้นหน้ายิ้มเก่งมาก แต่ภายในเป็นคนที่อ่อนโยนและใจดีมาก เป็นห่วงความรู้สึกของทุกคนที่อยู่ใกล้ตัว และยังจิตใจเปราะบางอีกด้วย แต่พอเข้าสู่วัคซีนโหมด ท่าทางจะดูแปลกไป จะเหมือนกับใจเย็นลงมาก และชอบทำหน้าเย็นชา ตายด้านด้วย

จุดแข็ง : การโจมตีรวดเร็วและต่อเนื่อง ใช้อาวุธได้หลายรูปแบบ ทำความเสียหายได้ในระดับสูง

จุดอ่อน : พลังป้องกันต่ำมาก หากโดนโจมตีเข้าเต็มๆระหว่างใช้ท่า การโจมตีมีโอกาสล้มเหลวสูง จิตใจค่อนข้างเปราะบางอยู่ แพ้การโจมตีประเภทไฟฟ้าขั้นกลาง - สูง

สิ่งที่ชอบ : ไอศครีม ดอกเดซี่ วีดีโอเกมส์ เกมส์คอมพิวเตอร์ การเดินเล่น หน้าหนาว การแกล้งชาวบ้านเขา

สิ่งที่ไม่ชอบ : อากาศร้อน ของหวานจัดที่ร้อน คนบางคนในสถาบันวิจัยที่เดซี่ลาออกมา คนเห็นแก่ตัว และ X VIRUS

ปณิธานสูงสุดของชีวิต : จบความวุ่นวายทั้งหมด แล้วใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

ภูมิหลังของตัวละคร (อธิบายคร่าวๆ) : เดซี่เป็นมนุษย์สังเคราะห์ประเภทอธานาเซีย(ไม่แก่ ไม่ตาย) ถูกสร้างขึ้นในสถาบันวิจัยลับแห่งหนึ่งบนดาว Luviteon โดยถูกสร้างมาเป็นมนุษย์สังเคราะห์ในโปรเจค VACCINE คือมนุษย์ที่โดนใส่พลังของX VIRUS(กลุ่มข้อมูลชั้นสูงปริศนาที่ออกก่อความวุ่นวาย) เพื่อให้สามารถใช้พลังของ X VIRUS มาใช้นาการต่อต้าน X VIRUSได้เป็นอย่างดี
โดยเดซี่ได้ชื่อว่าเป็นวัคซีนที่สมบูรณ์ที่สุด เพราะจะไม่เกิดปรากฏการณ์ดูดกลืนขึ้นกับตัวเอง ไม่ว่าจะปฏิบัติงานนานแค่ไหนก็ตาม จึงได้รับตำแหน่งเป็นหัวหน้าของกองกำลังVaccine Troopersที่14 เดซี่ยอมรับตำแหน่งแต่โดยดี แต่ก็แทบจะไม่กลับไปสถาบันซักครั้ง แต่กลับเป็นว่าหนีไปใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาอยู่ในเมือง หางานพิเศษทำส่งตัวเองเรียน
เหมือนคนทั่วๆไป แต่ทางสถาบันก็ไม่ได้คัดค้านอะไรกับการกระทำของเธอนัก และเมื่อเธอยื่นใบลาออกกับทางสถาบัน ก็ไม่มีการคัดค้านเช่นกัน แต่สถาบันยื่นคำขอร้องกับเธอว่าให้ช่วยในการต่อสู้กับไวรัสที่ออกสร้างความวุ่นวาย ซึ่งเดซี่ก็เป็นคนที่สบายๆอยู่แล้วก็ตอบรับแต่โดยดี แต่เธอก็รักชีวิตที่สงบสุข(?)ของเธอมากกว่าจึงให้ความร่วมมืออย่างห่างๆเท่านั้น

ความสัมพันธ์กับตัวละครตัวอื่น : สเวน ดี แบล็กเอาท์ (เพื่อน - เคยช่วยเมื่อตอนสเ้วนโดนตามล่า)

เรฟ (เหยื่อ! - ที่มักจะโดนเดซี่แกล้งอย่างสนุกสนาน)

คำคมประจำใจของตัวละคร : ไม่ว่ายังไงฉันจะต้องมีชีวิตต่อไป ไม่ใช่ในฐานะวัคซีนที่สมบูรณ์ที่สุด แต่ในฐานะของเดซี่

ประเภทของความวุ่นวายที่ตัวละครได้รับ : ไม่สามารถรับรู้ถึงไวรัสประเภทสเตลท์ได้อีกต่อไปจนกว่าจะแก้คำสาปได้ และบางครั้งก็จะเบลอๆ ความจำสั้นเป็นครั้งคราว แถมยังทำการเทรซดาต้าไม่ได้ดั่งใจด้วย! คือปกติจะสามารถกลั่นดีไซน์ที่คิดเอาไว้แล้วเทรซออกมจากข้อมูลรอบตัวให้ออกมาเป็นตัวเป็นตนได้ แต่ตอนนี้กลับเลือกได้แค่ว่าจะเทรซอะไร ไม่สามารภลงลึกไปในรายละเอียดได้เพราะคำสาป เช่น เทรซมีด จริงๆแล้วอยากได้มีดขว้าง แต่กลับออกมาเป็นมีดกรีดยาง เทรซปืน คิดจะเทรซปืนลำแสง แต่กลับได้ปืนฉีดน้ำ!! และในบางครั้งจะเกิดอาการช็อคเพราะภาพที่เห็นเพื่อนๆวัคซีนคนอื่นๆเกิดปรากฏการณ์ดูดกลืนจนสูญสลายไปต่อหน้าต่อตา ซึ่งเป็นผลจากคำสาปเช่นกัน และคำสาปยังทำให้ชัตดาวน์ลิมิตเตอร์ไม่ได้อีกด้วย!!



อาจมีการแก้ไขรายละเอียดปลีกย่อยในภายหลัง + รูป ฝ่ายอาร์ตกำลังปั่น

รายชื่อไอเทมของ DAISY

-สารานุกรมแห่งพระนครสุดขอบฟ้า
-กำไลทับทิมคู่ขนาน

INTRO : BLOODSHED DAISYFIELD




แสงแดดจ้าสาดส่องลงมาจากท้องฟ้าในหน้า ร้อน ในเมืองเล็กๆที่เงียบสงบ ผู้คนต่างใช้ชีวิตตามปกติสุขของตัวเอง แต่หนึ่งในนั้นกลับมีคนที่ไม่เป็นสุขเอาเสียแล้วเพราะอากาศร้อนแบบนี้

“ร้อน ร้อน ร้อน!!” เสียงเด็กสาวคนหนึ่งจากกลุ่มผู้หญิงที่เดินออกมาจากโรงเรียนพูดด้วยความร้อน ใจเพราะเธอเกลียดสภาพอากาศแบบนี้ที่สุด ใบหน้าของเธองดงามไร้มลทิน ผมสีครีมของเธอทำให้เธอดูโดดเด่นกว่าใครในกลุ่มนั้นเลยทีเดียว

“น่าๆ เดี๋ยวข้างหน้าก็ถึงร้านไอศกรีมแล้ว พวกเราเข้าไปหาไอศกรีมกินแล้วหลบร้อนกันในนั้นดีกว่านะ” หญิงสาวใส่แว่นในชุดวัยทำงานพูดด้วยเสียงเย็นใจ

“แต่วันนี้ฉันไม่ ว่างนะคะอาจารย์ เดี๋ยวจะขอรีบกลับบ้านก่อนดีกว่า ไว้มาทานกันวันหลังแล้วกันนะคะ” เด็กสาวเจ้าของผมสีครีมตอบด้วยเสียงใสๆแต่ก็ด้วยท่าทางร้อนใจ เธอไม่ได้รอคำตอบของเพื่อนๆและอาจารย์ที่เดินออกมาด้วยกัน แต่รีบวิ่งกลับบ้านไปก่อนเพื่อทำอะไรบางอย่าง

เสียงเปิดประตูบ้านดังลั่นไม่ต่างกับพังประตูเข้ามา มือเล็กๆควานหาสวิตช์ไฟและเครื่องปรับอากาศในห้องทันที

“เฮ้อ... เกลียดอากาศร้อนชะมัดเลยให้ตายสิ” เธอทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟานุ่มๆแล้วกดรีโมทลดอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศให้เหลือ แค่10องศา ก่อนจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อแล้วลุกไปที่ห้องนอนชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

เธอ รีบเปลี่ยนเป็นชุดลำลองของเธออย่างรีบๆโดยใส่เสื้อกล้ามสีดำกับเสื้อนอกสี ขาวทับเอาไว้อีกทีแล้วใส่กระโปรงสีครีมที่มีกางเกงสปีดอยู่ข้างใน เธอรีบลงมาจากชั้นบนโดยหวีผมอย่างลวกๆลงมาด้วย ก่อนจะกระโจนลงบนโซฟาที่ตั้งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ตัวหนึ่งในห้องชั้นล่าง

เด็ก สาวรีบกดสวิตช์อย่างไม่รีรอ ชื่อผู้ใช้ของเธอคือ DAISY หรือชื่อของเธอเอง เมื่อหน้าจอหลักปรากฏก็เต็มไปด้วยเกมต่างๆซึ่งเป็นของโปรดของเธอ แต่คราวนี้เธอไม่ได้ทำกิจกรรมที่เธอชอบอีกต่อไป

ที่มือของเดซี่ เริ่มมีแสงสีครามหม่นๆ เธอใช้มือนั้นทุบเข้ากับคอมพิวเตอร์ของเธอเบาๆแล้วหน้าจอของมันก็ดับไป แล้วติดขึ้นมาอีกครั้งแต่คราวนี้กลับต่างจากPCทั่วไปมาก เพราะมันเหมือนกับเป็นระบบปฏิบัติการณ์พิเศษขององค์กรลับอะไรซักอย่าง และที่สำคัญคือมันเป็นคอมพิวเตอร์ที่ไม่มีคีย์บอร์ด แต่เมื่อเดซี่กวาดมือผ่านด้านหน้าของเครื่อง ก็เกิดแผงแป้นพิมพ์ที่เหมือนกับโฮโลแกรมออกมา เธอรีบพิมพ์บางอย่างลงไปทันที แล้วหน้าจอจากที่มืดๆแต่มีแสงจากอักษรสีฟ้าจำนวนมากก็เปลี่ยนเป็นจอเรดาร์ พร้อมข้อมูลเหมือนแผนภูมิบางอย่างเต็มไปหมด มันเยอะจนล้นออกจากจอมาเป็นภาพโฮโลแกรมใกล้ๆจอ เธอใช้เวลาอ่านมันเป็นชั่วโมงจนตอนนี้ถึงเวลาค่ำแล้ว

“กลุ่มข้อมูลชั้นสูงพิเศษต้องสงสัยงั้นเหรอ........ตำแหน่งล่ะ!?” เธอถามคอมพิวเตอร์ด้วยท่าทีร้อนรน

“กำลัง ฉายภาพตำแหน่งโดยใช้แผนทีเมือง...........ฉายภาพแล้ว” สิ้นเสียงตอบรับของคอมพิวเตอร์ พื้นห้องก็ถูกวาดด้วยภาพ3มิติ จุดสีแดงอันเป็นจุดของสิ่งที่เธอค้นหาอยู่สองจุด มันอยู่ในจุดที่เธอไม่อยากให้มันอยู่มากที่สุด....

“ข้อมูลต้องสงสัยกำลังอยู่ที่....บ้านของคุณสเวน!?” เธอรีบถีบประตูห้องนั้นออกมาแล้ววิ่งขึ้นบันไดไประเบียงด้านหลังทันที

แสง เปล่งออกมาจากมือของเดซี่อีกครั้ง เส้นแสงเริ่มมาก่อตัวเป็นทรงของพาหนะที่ดูเหมือนมอเตอร์ไซค์ที่ไม่มีล้อ แสงสีครามหม่นๆทรงสีเหลี่ยมจำนวนมากก่อกำเนิดขึ้นมาบริเวณนั่นและเข้ามารวม ในกรอบของเส้นแสงแล้วมันก็กลายเป็นพาหนะสีขาวคล้ายมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ที่ไม่ มีล้อแต่มีแสงออกมาจากส่วนที่ควรจะเป็นล้อ

เดซี่กระโดดขึ้นไปขับมันทันที แล้วบึ่งมันไปยังทางทิศตะวันตกเฉียงใต้

ความรู้สึกของเธอตอนนี้ยิ่งเข้าใกล้ที่หมาย เริ่มรู้สึกถึงความกดดัน จนเกือบจะขับพลาดพังเสาไฟไปหลายต้น
พักหนึ่งเธอขับมาจอดอยู่หน้าบ้านร้างหลังโตหลังหนึ่ง เธอเริ่มที่จะตะโกนเรียก

“คุณสเวน!!” เสียงใสดังออกมาจากหน้าบ้าน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบ เธอจึงเรียกเพื่อนของเธอคนนั้นต่อไป

“หรือ ว่าจะเป็นอย่างที่คิดกันนะ.......แต่เท่าที่ตรวจสอบจากประวัติข้อมูล ของบริเวณนี้แล้ว มันก็ไม่ใช่ไวรัสนี่....หรือว่าจะเป็นพวกสเตลท์กัน”

ด้วย ความสงสัยเดซี่จึงไปหยิบของอย่างหนึ่งใต้เบาะรถที่เธอขับมา มันคือปืน......ปืนที่มีลักษณะเหมือนเครื่องยิงลูกระเบิดออกแล้วเล็งมันไป ที่บ้านร้างนั่นแล้วจึงเหนี่ยวไก่รัว

ก้อนแสงสีขาวถูกยิงเข้าไปใน บริเวณบ้านหลายนัด แต่มันไม่ได้สร้างผลอะไร มันช่วยเพียงแค่ส่องแสงให้สว่างเหมือนตอนกลางวันเท่านั้น เดซี่จึงสามารถมองเห็นได้ แต่เด็กสาวกลับไม่เห็นสิ่งใดที่ผิดปกติเลย

“หือ...” เธอหันไปมองที่ตู้ไปรษณีย์จึงพบกับเศษกระดาษอยู่ในตู้แผ่นนึง

[ไปแก้คำสาป เดี๋ยวกลับมา เธอก็ระวังตัวด้วย
SVEN D. BLACKOUT]

“คำสาปงั้นเหรอ.......”


...............................

.......................

................

............
.......
.....
…
…
..
.
แสง สลัวๆสาดส่องอยู่ในห้องนึงที่ตอนนี้เต็มไปด้วยโฮโลแกรมจำนวนมาก เด็กสาวผมสีครีมตาสีน้ำตาลใส่แว่น เดินไล่ดูข้อมูลที่ปรากฏบนโฮโลแกรมอย่างตั้งอกตั้งใจอย่างมาก

“รูปร่างคงจะประมาณนี้สินะ” เธอไปหยุดอยู่หน้ารูปฉายของผ้าคลุมสีแดงผืนโตกับหน้ากากเหล็กที่ดูราวกับมีคนสวมมันอยู่จากภายใน

เมื่อกวาดสายตามาอีกครู่นึงเธอจึงพบกับปุ่มแสงที่เพิ่งจะเพิ่มขึ้นมาใหม่จากการทำงานของระบบเฉพาะที่เธอมี

[ตรวจพบที่มาของข้อมูลชั้นสูงปริศนาระดับความเป็นภัยสูงนั้นแล้ว]

เด ซี่เห็นแล้วไม่รอช้าจึงใช้นิ้วสัมผัสแสงนั้นทันที แต่ก่อนที่จะได้อ่านอะไร เธอกลับรู้สึกเหมือนตัวกำลังลอยไปในอากาศ ร่างของเธอทะลุกำแพงออกไปด้านนอกโดยที่เธอยังไม่รู้เลยว่าเธอกำลังเจออยู่ กับอะไร

“DIS…….” เสียงครางของสิ่งแปลกประหลาดที่เข้ามาในห้องที่เดซี่กระเด็นออกมาทำให้เธอต้องรีบหันไปมองแล้วฟังให้ชัดอีกที

สิ่ง ที่เธอเห็นคือสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนจะยืนสองขาเหมือนมนุษย์ หน้ากากสีดำมันวาวสะท้อนแสงเมื่อต้องกับแสงไฟจากข้างถนน ผ้าคลุมสีแดงสดของมันก็ดูคล้ายกับเลือดอย่างไงอย่างงั้น

“DISORDERRRRRRRRRRRRRR” แต่คราวนี้ไม่จำเป็นแล้วเพราะมันร้องออกเป็นคำๆหนึ่งมาอย่างชัดเจน ด้วยความรู้สึกในการสัมผัสถึงข้อมูลของเดซี่จึงรู้แน่ว่า นี่คือสิ่งเดียวกับที่สเวนเจอ

เจ้าตัวประหลาดในผ้าคลุมสีแดงสวม หน้ากากเหล็กเคลื่อนตัวเข้าใกล้เดซี่ แม้ท่าทางของมันจะดูเอื่อยเฉื่อยคล้ายคนพิการ แต่ตอนนี้ก็เริ่มมีบางสิ่งบางอย่างทะลุออกมาจากใต้ผ้าคลุมสีแดงนั่นแล้ว มันมีลักษณะเป็นทรงกระบอก แถมก่อนถึงปลายยังหมุนพร้อมกับมีประกายไฟฟ้าเกิดขึ้นเป็นครั้งๆด้วย

“ปืน ไฟฟ้า!?” เดซี่แค่มองก็รู้แล้วว่าคืออะไรจึงรีบกระโดดหลบกระสุนไฟฟ้าที่ถูกยิงออกมา ได้อย่างทันควัน ตอนนี้เธอรู้แน่ชัดแล้วว่ามันไม่ได้มาเป็นมิตรแน่ เดซี่จึงกำมือแล้วเกิดแสงสีครามที่มือของเธออีกครั้ง คราวนี้ปรากฏปืนสองกระบอกมาอยู่ในมือของเธอ

DISORDER Vs. DAISY THEME : HYOI GATTAI



“DIS….ORDERRRR” สัตว์ประหลาดตนนั้นตามโจมตีเดซี่อย่างต่อเนื่อง ที่ด้านข้างของมันก็มีสิ่งที่เป็นเนื้อเยื่อแต่ลักษณะคล้ายกระเปาะจรวดยื่น ออกมาแล้วยิงถล่มเข้าใส่เดซี่อย่างไม่หยุดพัก ทางเดซี่ก็เริ่มยิงตอบโต้บ้างแล้วเช่นกัน

“ชิ! ถ้าสู้ในเขตเมือง มีแต่คนเดือดร้อนแน่” สิ้นเสียงใสของเดซี่ แสงสีฟ้าคลุมตัวเธอแล้วหายไปทันที แสงนั้นไปปรากฏอีกครั้งที่ทุ่งหญ้านอกตัวเมือง เดซี่ลอยตัวเองอยู่กลางอากาศเพื่อสังเกตการณ์ เพราะเธอรู้ว่าสิ่งนั้นน่าจะรู้ตำแหน่งของเธอแน่นอน

“DIS…..”

แล้ว ก็เป็นเช่นนั้นจริง! มันปรากฏตัวด้านหลังเดซี่ แต่ด้วยความไวของเดซี่ เธอเอามือจับหน้ากากของมันแล้วดันตัวมันให้ตกพื้นอย่างแรงจนฝุ่นตลบ

พอฝุ่นที่ฟุ้งอยู่รอบตัว สิ่งที่สัตว์ประหลาดในผ้าคลุมเห็นคือเด็กสาวผมสีครีมยืนถือปืนกระบอกยาวจ่อหน้ามันอยู่...

“ถ้าไม่บอกว่าแกเป็นใคร แม่เป่าดับดิ้นแน่”

“DIS….ORDERRRR!” มันร้องอีกครั้งพร้อมกับปล่อยคลื่นพลังออกจากตัวจนเดซี่กระเด็นออกไปเกือบสิบเมตร

“ร้าย ไม่เบานี่ แต่ไม่รู้หรอกเหรอ ว่าทำร้ายผู้หญิง มันไม่ใช่นิสัยของสุภาพบุรุษหรอกนะ” ร่างอันบอบบางในชุดสีครีมสร้างอาวุธออกมาอีกครั้งเป็นดาบลำแสงกับปืน รีวอลเวอร์

ทางดิสออร์เดอร์ก็ไม่ยอมแพ้ มันยื่นเนื้อเยื่อทะลุผ้าคลุมของมันออกมาอีกเหมือนกับแขน แต่ก็มีโลหะยื่นออกมาจากเนื้อส่วนนั้นเปรียบได้กับดาบ มันใช้ดาบของมันพังเข้าปะทะกับเดซี่ทันทีอย่างไม่รีรอ

“แต่ยังไงก็ ไม่ไหวนะ บุกมาทื่อแบบนี้ ยังห่างไปร้อยปี” เดซี่ตวัดดาบลำแสงของเธอใส่ดาบเหล็กของดิสออร์เดอร์จนมันหักไปแล้วยิงซ้ำ ด้วยปืน กระสุนพุ่งทะลุร่าง เลือดสีดำกระเด็นออกมา แม้แต่เครื่องในที่ดูเป็นเนื้อเยื่อแปลกๆไม่น่าจะใช้ของมนุษย์ก็ทะลักออกมา ไปหยุด

เดซี่ทิ้งอาวุธทำให้ทั้งปืนและดาบของเธอสลายไป เธอพุ่งเข้าหาเจ้าสัตว์ประหลาดนั่นด้วยความเร็วที่มองด้วยตาเปล่าไม่ทัน แสงจางๆสีครามปรากฏทืมือของเดซี่อีกครั้ง เธอใช้มือนั้นจับหน้ากากแล้วบีบจนหน้ากากร้าว

“บอกได้รึยัง ว่าสเวนอยู่ไหน!?” เดซี่ถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเพราะเธอชักจะเบื่อกับการฟัดกับตุ๊กตาล้มลุกตัวนี้เต็มทนแล้ว

“DISORDERRRRRRRRR” มันร้องอีกครั้งซึ่งทำให้เดซี่พลั้งมือบีบหน้ากากของมันจนแตก แต่ก่อนที่เธอจะเห็นใบหน้าของมัน ผ้าคลุมสีชาดกลับฉีกขาดออกพร้อมกับโซ่ตรวนจำนวนมากพุ่งเข้าใส่เดซี่

“แย่ แล้ว!” เดซี่รีบตวัดมือสร้างเกราะสลายสสารแต่ก็ไม่ทันการเพราะตรวนนั้นพุ่งเข้ามา เร็วเกินไป มันพุ่งทะลุท้องของเธอไปที่หลังแล้ววนกลับมามัดตัวเธอไว้อีกที

“อั่ก....” น้ำตาเดซี่ถึงกับพรากออกมาเพราะความเจ็บปวดที่ได้รับ สายตาเธอพยายามเหลือบมองไปยังสิ่งมีชีวิตตรงหน้าที่ท่าทางจะยินดีกับสิ่งที่ มันทำ

“DISORDERRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR!!!!!!!!!!” มันส่งเสียงร้องดังก่อนตัวมันจะสลายหายไปพร้อมกับโซ่ที่คาอยู่กับเดซี่ ปล่อยให้เธอนอนจมกองเลือดอยู่ในทุ่งดอกไม้บริเวณนั้น แม้ว่าเดซี่จะไม่มีวันตายก็ตาม แต่บาดเผลอที่เกิดขึ้น ค่อนข้างสาหัสจนเธอเริ่มจะเพลียและไม่มีแรงพอที่จะลุกขึ้นได้

เลือด ของเธอเริ่มแห้ง ปากแผลเริ่มปิด การคืนเซลล์เพื่อรักษาบาดแผลดำเนินไปอย่างต่อเนื่องโดยมีแสงสีครามอ่อนๆส่อง คลุมแผลอยู่ ตาของเดซี่เริ่มพร่าเลือน กระดาษจำนวนหนึ่งตกลงมาบนตัวเธอ ก่อนที่จะสลบลงไปตรงนั้น

"เรือเหาะแห่งนครสุดขอบฟ้าเดินทางมาถึงแล้วค่ะ เชิญท่านผู้กล้าขึ้นมาได้เลยค่ะ...."เสียงเล็กดังขึ้นหญิงสาวตัวเล็กในชุดคุณหนูสง่างาม มองร่างที่สลบ
ของหญิงสาวอย่างใจเย็น

"อือ.... เสวน.."เด็กสาวครางออกมา

"คุณเสวนหรอค่ะ... รู้กว่า 001 จะเป็นคนไปรับคนที่เสวนสินะ งั้นดิฉันขออนุญาติพาตัวคุณไปแล้วกันนะคะ"เด็กสาวเอ่ยประโยคแปลกๆเข้าใจยาก
ก่อนจะดีดนิ้วพาร่างเล็กมานอนจุ้มปุ๊กอยู่ในเรือเหาะลำน้อยๆ

"เอาล่ะคะ.... เพื่อเป็นการไม่เสียเวลาเราจะจัดโปรโมชั่นเดียวกับคุณเสวนให้เป๊ะๆ เลยแล้วกันนะค่ะ"เด็กสาวยิ้มกริ่ม

"เอาล่ะ จอร์นนี่คุง เดี๋ยวเราต้องเตรียมเอกสารของเด็กคนนี้เพื่อการเข้าประลองแล้วแหละ!!"สาวน้อยเรือเหาะลูบตัวเรือเบาๆก่อนที่มันจะบินขึ้นฟ้าหายไป

Daisy
Gain : คำสาปความวุ่นวาย LV.1
ได้เดินทางมาถึง นครสุดขอบฟ้าเรียบร้อยอย่างสวัสดิภาพ สามารถเข้าพักที่ห้องพักนักกีฬาได้เลยค่ะ

Darkness พิมพ์ว่า:

- - แปะเพลงกันยกใหญ่~
มาบอกว่าผ่านแล้วนะครับ (เห็นตัวละครนี้แล้วคิดถึงนางาโตะ)

มันคือกระแส

เพิ่งสังเกตเหมือนกันว่ามันคล้ายนางาโตะ

"โอ้ ท่านที่สองสาวน้อยผู้น่ารัก น่าจะอยู่ในตู้โชว์มากกว่านะขอรับ..." ชายในชุดตัวตลกพูดในท่าทางที่อยากจะได้เธอไปเก็บไว้คนเดียว

"ฉันไม่มีค่าพอที่จะเก็บไว้ในตู้สะสมแปลก ๆ ของคุณหรอกค่ะ ฮิฮิ ว่าแต่คุณเป็นใครงั้นเหรอ?”

“แหม ๆ น่ารักแถมยังถ่อมตัว...กระผม แอนเนาซ์เซอร์ ขอรับ เอาล่ะ ผมมีของจะมอบให้ตุ๊กตาแสนน่ารักอย่างคุณก่อน”

DAISY
Gain : สารานุกรมแห่งพระนครสุดขอบฟ้า

“ขอบคุณค่ะ แล้วดิฉันจะต้องทำอะไรต่องั้นเหรอ?”

“อ่า กระผมนั้นจะพาคุณไปยังพอหักของนครแห่งนี้ โปรดตามผมมาเลยขอรับ” เขานำทางให้แก่สาวน้อยอย่างระมัดระวัง