[ห้องพักเบอร์ 20] ห้องพักของโฆษก กรุณาอย่ารบกวนขอรับ

ว้าว เป็นห้องที่หรูหราดีจริงขอรับ

ดึ๋ง ดึ๋ง

เตียงก็นุ่ม!

ว้าวๆ มีโต๊ะอาหารด้วย~

กระผมชอบที่นี้จังเลย~

====

ไม่เหมือนตอนไปรบ...

ของกินอร่ิอยก็น้อย...

เตียงนุ่มๆก็ไม่มี...

ข้าล่ะชังที่นั่นเสียจริง ๆ...

====

แล้วสหายกระผมจะมารึยังล่ะเนี่ยขอรับ!

ผมไปรู้มาว่าคุณโฆษกชอบกินปลาชนิดหนึ่งที่เรียกว่า"ปลาทู"

วันนี้เห็นคุณโฆษกเพิ่งย้ายเข้าหอพักมา เลยลองนึ่งมาให้กินดูสักหน่อย (เพราะตอนปกติหาตัวยากเหลือเกิน)

"ก๊อก..ก๊อก...คุณโฆษกครับ ผมเรฟเองนะรับ" ผมไปเคาะประตูห้องคุณโฆษกพร้อมถือเข่งปลาทูนึ่งไปด้วย

คุณโฆษกจะชอบอาหารที่ผมทำมาให้รึเปล่าน้า...?

ขอบคุณสำหรับมื้อดึกขอร้าบบบ ท่านเรฟ > <~

ว่างๆกระผมจะทำอาหารไปบ้างนะขอรับ!

====

วันนี้

ข้ารู้อะไรบางอย่าง

ว่าไอ้เจ้าผมดำคนที่มาใหม่น่ะ

ปีศาจชัดๆ!

ใช่ปีศาจแน่ๆ

กำลังจะรุกรานนครแห่งนี้สินะ

ข้าไม่ยอมแน่นอน ที่จะให้พระราชาถูกโค่นล้ม

เลือดทหารมันพลุกพล่านแล้วสิ

====

อุ๊ กระผมว่ากระผมงีบก่อนดีกว่าขอรับ

"เฮ้นายโฆษก" ผมตะโกนเรียกเขาอยู่หน้าห้อง ผมยื่นสิ่งที่ผมถือมาด้วยให้เขาดู "สนใจมั้ย"

สิ่งที่ผมให้เขาดูคือ ไพ่ 1 สำรับ ซึ่งเป็นปกติไปแล้วที่ผมจะพกไพ่

"ถ้าสนใจไปชวนคนอื่นมาได้เลยครับ"

"ซ้อจะเล่นด้วยมั้ยครับ"


ผมชวนเขา ไม่สิ ใจดีสู้เสือชวนไปงั้นล่ะ... - -

"เล่นเคอะ!!!!!!!!"สาวปิศาจตอบเสียงแข็ง

ทำเอาชะโด เอ้ย ชาโดว์สะดุ้งเฮือกกับรังสีฆ่าฟัน(?)ของซ้อ

"โอ้ะๆ ผมทำตามกฎของอาซ้อทุกอย่างแล้วล่ะขอรับ" เขาแง้มประตูโผล่หน้าออกมา

"แล้วโปรดอย่าได้เข้ามาในห้องเชียวนะขอรับ กระผมไม่ว่าง~"

ระหว่างที่เขาพูดอยู่นั้น มีเสียงประหลาดดังลอดออกมาจากช่องว่างเล็กๆที่เขาโผล่หน้าออกมา...

โอะ...อ๊า~

มันเป็นเสียงที่ออกมาจากทีวีห้องแอนเนาซ์เซอร์...

ตรงนั้นไม่ได้นะคะ! อ๊า~

............ < ปฏิกริยาของชาโดว์และอาซ้อ

"O____O"ดวงตาสุกประกายของอาซ้อ...

ผมเดินคอตกกลับมาที่ห้องทันที

พลันนึกขึ้นได้


ทำไมห้องผมไม่มีทีวีบ้างฟร่ะ

ปัง!

"สหาย ขอโทษที่ข้ามาช้า! เจ้าเป็นอะไรมั้ย?"

"อ้ะ?" เจ้าของห้องที่นั่งดูทีวี พลางเคี้ยวขนมอย่างเอร็ดอร่อยหันมองกลับด้วยสายตาบ๊องแบ๊ว

อ๊า อ้า ไม่นะ! ตรงนั่นไม่ได้

"...นั่นไม่ใช่เสียงเจ้าสินะ...งั้นข้ากลับดีกว่า..." ร่างใหญ่เห็นเช่นนั้น จึงจะเดินกลับห้องของตน

"มาดูด้วยกันก่อนสิท่าน! สนุกน่า~"

โอ้ว!!

"..." แล้วร่างใหญ่ก็นั่งดูหนังนั่น กับแอนเนาซ์เซอร์อย่างขัดข้องไม่ได้... "เดี๋ยวก่อน...ข้าเป็นสตรีนะสหาย..."

"เรื่องนี้ไม่น่าสนใจเท่าไหร่" ชายหนุ่มผมขาวที่แขนขวาขาด เอ่ยขึ้นจากด้านหลัง โดยที่ทั้งสองไม่ทันรู้ตัว

"...เข้ามาทางไหน!?" แม้แต่เจ้าของห้องที่มันใจว่าปิดประตูดีแล้วยังตกใจเมื่อได้ยินเสียง แต่พอหันไปดูปรากฏว่ามีรอยแตกประหลาดขนาดใหญ่ลอยอยู่ในอากาศเบื้องหลังของชายคนนั้น

"ก็...+๑๒๔๓+฿๑๔!@!$#@!%$%^!@^!%$^" อยู่ๆ ก็พล่ามเป็นคุ้งเป็นแควเสียอย่างนั้นทำเอาแม้แต่คนที่พล่ามเป็นปรกติยังตะลึงงัน แถมยังไม่มีทีท่าจะหยุดจนกว่าสูตรทางเวทย์ที่ใช้ข้ามมิติมาห้องนี้จะถูกอธิบายหมดยังไงยังงั้น "๑๒+๑๔๓๔๒!#!$##@...แล้วก็เลยมาขอดูด้วย"

"..." พล่ามเสียเป็นคุ้งเป็นแคว สุดท้ายแค่บอกว่าจะมาดูด้วยก็จบแล้วแท้ๆ เจ้าของห้องที่ชักปวดหัวกับการที่คนอื่นพล่ามใส่ตัวเองบ้างเลยชี้ไปที่พื้นข้างๆ สาวร่างใหญ่ล่ำถึกที่ถ้าเซ็นส์ไม่ดีกว่าปรกติสักร้อยเท่าคงดูเป็นผู้ชาย เสียเลย "ตรงนั้นว่าง อยากดูแผ่นไหนหยิบมาเลยท่าน"

"อืม...โซระ อ้อย ก็ดีนะข้าว่า..."

และแล้ว การดูหนัง...พันเรื่องก็ดำเนินต่อไป

ก๊อก...ก๊อก...

แวมไพร์หนุ่มพร้อมจานอาหารในมือ เคาะประตูห้องของโฆษกเบาๆ

พลันหูก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างแว่วมาจากในห้อง...

"อื๊อ~...อ๊า... อย่าสิคะ"

"...นี่ผมมาถูกเวลารึเปล่าเนี่ย?" เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆ

"อือ.. ไม่คะตรงนั้น"


แวมไพร์ผู้มาเยือนหันไปยังข้างๆประตูพบกับอาซ้อที่กำลังทำท่าเด๊ะเด๋ ดัดเสียงเหมือนหญิงสาวในแผ่นมีรู...

"ซ้อเองหรอครับ =w=... "