[เสร็จสิ้น]Missing Heart - ผู้ตามหายหัวใจที่หายไป(ของตัวเอง)

ชื่อ-ชื่อกลาง-นามสกุล : Missing heart~ (หัวใจที่หายไป...)
เพศ : ไม่มี?!?!?!
อายุ : ตามหาหัวใจจนลืมอายุตัวเอง
ส่วนสูง : 120
น้ำหนัก : 25
วัน เดือน ปี เกิด: ตามหาหัวใจจนลืมวันเกิด
หมู่โลหิต : เอ



ลักษณะตัวละคร : ผู้ไร้หัวใจที่เคยเป็นเด็กชายที่ร่าเริงผมทองสง่า ก่อนที่หัวใจจะโดนขโมยไป โดยเป็นคนที่ชอบผ้าคลุมเป็นชีวิตจิตใจ และจะกลัดผ้าคลุมด้วยปีกนกเจ็ดสี ดวงตาที่ดำมืดมิดจนมองไม่เห็นหลบอยู่ได้เงามืดของใบหน้า ส่วนมากจะถูกปกคลุมด้วยหมอกเวลาเดินไปมา จึงไม่ค่อยมีใครเป็นเขาชัดๆเท่าไหร่ ส่วนร่องที่หัวใจหายไป ถูกใส่แทนที่ด้วยน้ำตาของเขาเอง เขาจึงต้องร้องไห้ตลอดเวลา.....
นิสัย : เงียบๆ สุขุม ใจเย็น ส่วนนิสัยอื่นๆจะแปรผันตามความสุข ยิ่งมีความสุขเขาก็จะยิ่งใจดี
อาวุธ : มืออาถรรพ์ ที่ไม่ว่าใครที่แตะต้องมันจะเย็นยะเยือกไปถึงหัวใจ
ทักษะการต่อสู้ :

1.ชื่อท่า Cursed Hand (เคิสเส็ด แฮน)
คำอธิบาย : มืออาถรรพ์ที่ทำให้เกิดความโชคร้ายนานับประการ
จุดแข็ง : เหมาะสำหรับการลอบสังหารมาก
จุดอ่อน : มือจะไม่สามารถใช้การอะไรได้จนกว่าจะผ่านไป 10 ชั่วโมง
เงื่อนไข : ต้องอยู่ในอุณหภูมิต่ำกว่า 30 องศาเซลเซียส

2. ชื่อท่า Uncommon disease (อันคอมม่อน ดีซีส)
คำอธิบาย : เชื้อโรคพิสดารและร้ายแรงที่สร้างความทรมานให้เหยื่อได้อย่างรวดเร็ว
จุดแข็ง : ไม่ถูกทำลายเมื่อถูกความร้อน
จุดอ่อน : อาจติดเชื้อได้ 30 เปอร์เซนต์
เงื่อนไข : ไม่สามารถใช้ร่วมกับทคาถาอื่นได้

3. ชื่อท่า burned hand (เบิร์นเน็ด แฮนด์)
คำอธิบาย: มือที่เผาไหม้และลุกโชตช่วง
จุดแข็ง : มีพลังเผาไหม้แรงสูง
จุดอ่อน : อาจเผาไหม้มือได้ 50 เปอร์เซนต์
เงื่อนไข : ไม่สามารถใช้พร้อมคาถาเดียวคือ Frosted Hand (ฟรอสเตด แฮนด์)

4. ชื่อท่า Frosted Hand (ฟรอสเต็ด แฮนด์)
คำอธิบาย: มือที่เยือกเย็นและหนาวเหน็บ
จุดแข็ง : แช่แข็งได้เมื่อจับต้อง และละลายเมื่อเวลาผ่านไป
จุดอ่อน : อาจเยือกแข็งร่างกายได้ 50 เปอร์เซนต์
เงื่อนไข : ไม่สามารถใช้พร้อมคาถาเดียวคือ Burned Hand (เบิร์นเน็ด แฮนด์)

5. ชื่อท่า miracle healing (มิราเคิล ฮีลลิ่ง)
คำอธิบาย: การรักษามหัศจรรย์ที่รักษาบาดแผลได้ทันที
จุดแข็ง : รักษาได้อย่างรวดเร็ว
จุดอ่อน : บาดแผลจะตกอยู่กับผู้ใช้คาถา
เงื่อนไข : ใช้กับการรีดพิษและเนื้อเยื่อขาดภายในไม่ได้

6. ชื่อท่า focussing (โฟกัสซิ่ง)
คำอธิบาย: การตั้งสมาธิและกำหนดเป้าหมาย
จุดแข็ง : โอกาศพลาดในการโจมตีน้อยลง(แต่ยังมีอยู่)
จุดอ่อน : ใช้เวลาในการสมาธินาน
เงื่อนไข : ไม่สามารถใช้กับคาถา miracle healing และ uncommon disease ได้

7. ชื่อท่า disaster call (ดีแซสเตอร์ คอล)
คำอธิบาย : การเรียกหายนะหรือภัยพิบัติลงมายังพื้นโลก อาทิ อุกกาบาต,ฟ้าผ่า,แผ่นดินไหว และอื่นๆ
จุดแข็ง : โจมตีได้ทั่วทิศและเป็นวงกว้าง
จุดอ่อน : ไม่สามารถกำหนดทิศทางได้ และจะโจมตีทุกคนในอาณาบริเวณนั้น
เงื่อนไข : ต้องใช้ท่า Focussing ก่อนถึงจะใช้ได้

จุดแข็งของตัวละคร : ต้านทานต่ออำนาจชักจูงและการสกดจิตได้
จุดอ่อนของตัวละคร : ไม่มีหัวใจ ทำให้ร่างกายทำงานได้ช้าและประสิทธิภาพต่ำลง
สิ่งที่ชอบ : การเห็นคนมีความสุขกัน
สิ่งที่ไม่ชอบ : การเห็นคนที่รักหรือผูกพันต้องสูญเสีย
ปณิธานสูงสุดของชีวิต : ตามหาหัวใจของตน
ภูมิหลังของตัวละคร (อธิบายคร่าวๆ) : เคยเป็นเด็กชายที่ร่าเริงและมีความสุขที่สุด กระทั่งหัวใจถูกขโมยไปโดยบุุคคลที่สวมผ้าคลุมสีแดงหน้ากากเหล็กสีดำรูปร่างสูงใหญ่ ทำให้เขาเริ่มเย็นชาและไร้ความรู้สึก กระนั้น เขาก็พยายามเข้าใจมนุษย์ให้มากขึ้น
ความสัมพันธ์กับตัวละครตัวอื่น : -
คำคมประจำใจของตัวละคร : เวลา จะเยียวยาทุกสิ่งได้เอง...
ประเภทของความวุ่นวายที่ตัวละครได้รับ : เนื่องจากเขาอยู่ได้หากมีน้ำตาเท่านั้น เพราะฉะนั้น ถ้าหากเขามีความสุขหรือถูกโจมตีที่ตา น้ำตาจะค่อยๆหายไปจากหน้าอกของเขา ทำให้ทำอะไรไม่ได้เลยจนกว่าความทุกข์หรืออาการบอบช้ำของต่อมน้ำตาจะหมดไป....

อาจจะส่งอินโทรช้าหน่อยนะครับ ต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วย....

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
วุ่นวายเข้าไป วุ่นวายเข้าไป
โลกทั้งโลกนี้จะต้องจมลงในความมืด!!


เริ่มแต่งอินโทรได้

ปรับปรุง # 1 COMPLETE~

ปรับปรุง 2 COMPLETE~

ณ ทุ่งดอกไม้แห่งหนึ่งในป่าใหญ่

“อ้า~ ดอกไม้นี่หอมจริงๆ” เด็กชายคนหนึ่งที่กำลังสูดดมดอกไม้อยู่กลางป่า ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่สาดส่องลงมา

“ฮืม ?” เด็กชายคนนั้นหันกลับมาด้านหลัง

ความมืดเริ่มคืบคลานเข้ามา...ใกล้....ใกล้อีก จนมาถึงหน้าเด็กชายคนนั้น

ร่างของบางสิ่งบางอย่างมาหยุดอยู่ตรงหน้าเด็กน้อยคนนั้น

“คุณ....คุณเป็นใคร???” เด็กน้อยถามด้วยแววตาไร้เดียงสา

“Disorder….”

“ดิสสอเดอร์?” เด็กน้อยย้ำอีกครั้ง

ทันทีนั้นเอง ทั้งป่าตกอยู่ในความมืดมิด ความเยือกเย็นและหมอกควันลอยมาจากทุกทิศ

“คุณต้องการอะไรจากผม??” เด็กน้อยเริ่มกระวนกระวายเมื่อชายผ้าคลุมแดงใส่หน้ากากเหล็กท่ามกลางหมอกหนาทึบเข้ามาใกล้

“..............”

“คุณต้องการอะไร???”

ไม่มีเสียงใดๆตอบกลับมายังเด็กน้อยคนนั้น มีเพียงเสียงโซ่ตรวนขยับ หมอกเริ่มหนาขึ้น...หนาขึ้น จนกระทั่งมองไม่เห็นอะไรเลย ทันใดนั้น!!!!

ฉั่วะ!!

โซ่ที่มีปลายแหลมคมได้แทงทะลุกลางอกของเด็กคนนั้น ซึ่งมันได้ทิ้งคำสาปเอาไว้ พร้อมกับนำบางสิ่งออกไป

เด็กน้อยทรุดลงกับพื้นและเลือดที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย หมอกเริ่มเบาบางลง แล้ว.....ความเงียบก็ปกคลุมป่าอีกครั้ง...

………………………………..

………………………..

………………..

…………..

……

“.....ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย.....”

ร่างของเด็กน้อยคนนั้นลุกขึ้นมาหลังได้สติในยามราตรี

“นี่มัน.....เกิดอะไรขึ้น.....”

เขารำพึงกับตัวเองหลังจากได้สติ แล้วเขาก็สำรวจตัวเองว่ามีส่วนไหนเสียหายหรือไม่

แล้ว...เขาก็ได้พบกับสิ่งที่แม้แต่เขาเองก็ต้องตกใจ นั่นคือ.....หัวใจเขา....ถูกขโมยไป....

“อะไรกันเนี่ย????”

เขาพยายามเอามือลอดผ่านช่องที่หัวใจหายไปแต่กลับถูกเติมเต็มด้วยของเหลวบางอย่าง เขาจึงเริ่มคลำหาต้นตอของของเหลวนั้น จนมือของเขาคลำมาถึงใบ
หน้า.....และดวงตา.....

“นี่ฉัน.....ร้องไห้หรอเนี่ย”

เด็กน้อยแทบไม่เชื่อสิ่งที่เขาพบ เพราะเขาเป็นเด็กชายที่มีความสุขที่สุด ร่าเริงที่สุดในหมู่บ้านของเขา ซึ่งไม่เคยร้องไห้

“ชั้นควรทำยังไงดี” เด็กน้อยรำพึง

ระหว่างที่เขาวิตกกังวลอยู่กลางป่านั้น มีสัตว์ตัวหนึ่งเดินเข้ามาหาเขา.....

“เมี๊ยว~” เสียงของแมวสีดำตัวหนึ่งที่มาคลอเคลียข้างขาของเขา

“....อย่างน้อย....ชั้นก็ไม่ได้อยู่คนเดียว....” เขาอุ้มแมวขึ้นมาไว้บนตัก แล้วลูบหัวมันอย่างเอ็นดู

“ แล้ว.....แกชื่ออะไรรึ?? เจ้าเหมียว”

[แมวตัวนนั้นส่ายหัว]

“ไม่มีชื่อหรอ??? ชั้นคงต้องตั้งชื่อให้แกสินะ....อืม....เอาเป็นชื่อ....HOPE ดีไหม???”

[แมวตัวนั้นพยักหน้า]

“เอาล่ะ ไปจากที่นี่กันเถอะ” เด็กน้อยลุกขึ้น แล้วอุ้มแมวเดินออกไป

“หัวใจชั้น....จะต้อง....กลับสู่ที่ของมัน.....เพราะชั้นคือ...Missing Heart”

ปล.สั้นจริงโว้ย~!!!!

"เรือเหาะแห่งนครสุดขอบฟ้าเดินทางมาถึงแล้ว เชิญท่านผู้กล้าขึ้นมาได้เลยค่ะ...."เรือเหาะลำเล็กปรากฎขึ้นต่อหน้า พร้อมเสียงเล็กดังขึ้นหญิงสาว
ในชุดคุณหนูผู้สง่างามทันที ที่ชายหนุ่มตัดสินใจที่จะไปยังนครสุดขอบฟ้า

"เมี้ยว~"

"อย่าส่งเสียงสิ"

"เพียงแค่คุณก้าวขึ้นมา... ฉันจะพาไปยังนครสุดขอบฟ้าเองค่ะ"เด็กสาวยิ้มกริ่ม
"ต้องการเข้าประลองใช่ไหมค่ะ...? ถ้าใช่ พวกเอกสารต่างๆพวกเราจะจัดการให้ ส่วนกฎรายละเอียดต่างๆเมื่อถึงพระนครคุณก็จะทราบได้ด้วยตัวเองค่ะ"


Missing heart
Gain : คำสาปความวุ่นวาย LV.1
ได้เดินทางมาถึง นครสุดขอบฟ้าเรียบร้อยอย่างสวัสดิภาพ สามารถเข้าพักที่ห้องพักนักกีฬาได้เลยค่ะ

เด็กชายก้าวลงมาจากเรือเหาะมุ่งไปยังหน้าประตูใหญ่ที่เปิดรอรับอยู่ ควันหมอกสีเทาออกมาพร้อมจังหวะย่างเท้าทีละก้าว สีหน้าในอารมณ์ขุ่นมัวมาพร้อมกับ...

น้ำตา

"อ้ะ ไม่ทราบว่าท่านทุกข์ใจเรื่องอะไรอยู่งั้นรึขอรับ?" ปิเอโร่สีส้มไม่รอช้าก้าวอย่างรีบเร่ง เมื่อเห็นที่ท่าของเด็กชาย

"อ่า..."

"อ่อเข้าใจแล้วขอรับ คาดว่าท่านคงกำลังหมดกำลังใจเพราะหวานใจที่ทอดทิ้งไปสินะขอรับ!" เจ้าตัวตลกทุบกำปั้นลงบนฝ่ามือ พลางทำท่าเข้าใจเรื่องทั้งหมดดี

"เอ่อ...ไม่ใช่..."

"ฮือ~...กระผมแอนเนาซ์เซอร์ขอรับ ทางกระผมขอแสดงความเสียใจด้วย" ไม่ทันที่เด็กชายจะแจงอะไรต่อ เขาดันปั้นสีหน้าเศร้าโศกายิ่งเจ้าของน้ำตาซะแล้ว

"มันไม่ใช่แบบนั้น..."

"ฮือ...ขอรับ โปรดรับนี่ไปด้วยนะขอรับ ท่านผู้เข้าแข่งขัน"

Missing heart
Gain : สารานุกรมแห่งนครสุดขอบฟ้า

"เดี๋ยวสิ..."

"กระผมขอตัวก่อนนะขอรับ ฮือ!! เรื่องมันเศร้า!" แอนเนาซ์เซอร์เช็ดน้ำตาของตน แล้ววิ่งหายไปราวกับสายลม ด้วยไม่อะไรฟังอะไรจากเด็กชายผู้นั้น...