[เสร็จสิ้น] ผู้ชายหลบไป! สาว ๆ คร้าบ~ "สุดหล่อ!" มาแล้ววววว

แปะเพลงตามเทรน หึหึ ฮ่าๆๆๆๆๆ!!!!!!~



ชื่อ-ชื่อกลาง-นามสกุล : Batora A. Tramia [Batora Abadon Tramia] บาโทล่า เอ. เทรเมียร์ (บาโทล่า อบาดอน เทรเมียร์)
เพศ : ชาย
อายุ : 28(xx) ปี
ส่วนสูง : 185
น้ำหนัก : 60
วัน เดือน ปี เกิด : 24 กันยายน ไม่ทราบปี
หมู่โลหิต : มีทุกหมู่เลือด...



ลักษณะตัวละคร : ชายสูงหล่อร่างบางที่มีดวงตาคมกริบ และแววตาสีแดงเลือด ใบหน้าที่แลดูยาวแหลมคมไปทุกสัดส่วนตั้งแต่หูจรดคาง
สวมแว่นตากรอบบนเหลื่ยมเป็นจุดเด่น ทรงผมสีน้ำเงินกระเชิงสั้นซอยแต่กลับไว้จอนยาวเหลือเชื่อ หูเอลฟ์แหลมสั้นสวมต่างหู
ใส่เสื้อด้านในสีขาวและประดับพู่ที่คอ เสื้อกั๊กสีดำทับเสื้อคลุมแขนยาวชายยาวคลุมเข่าสีน้ำเงินหม่น สวมถุงมือสีดำเผยนิ้วมือเรียวยาว
แหวนประดับนิ้วนางทั้งสองข้าง ทาเล็บสีดำ กางเกงเข้ารูปสีน้ำเงินสวมทับด้วยรองเท้าบูทหนัง เครื่องประดับตามร่างกายอยู่ในโทนสีแดง
สีผิวของเขาขาวซีด และฟันแหลมคมขาวสะอาดในอารมณ์เวลาที่กำลังแสยะยิ้ม บ่งบอกถึงการเป็นเผ่าแวมไพร์ได้เป็นอย่างดี

นิสัย : เจ้าสำอาง เวลาทำอะไรมักติดเล่นไม่ค่อยจริงจัง ชอบกัดผ้าเช็ดหน้า มีกระจกประจำตัวไว้ส่องตัวเองทั้ง ๆ ทีเขาไม่มีเงา
มั่นใจในความหล่อของตัวเอง นานทีที่เขาจะดื่มเลือดสดๆเป็นอาหาร เพราะปกติเขาใช้การดื่มไวน์แทน หื่นมาก และหลงตัวเองมาก ๆ

อาวุธ : "อัญมณีสีเลือดแห่งรัตติกาล" เครื่องประดับที่สวมตามร่างกายของเขาถูกทำมาจากอัญมณีชนิดนึง มันจะเลือกผู้ใช้งานไว้
จึงไม่มีผู้ใดแตะต้อง หรือถอดนำเอาไปได้ นอกจากผู้ใช้จะเป็นคนถอดมันเสียเอง ซึ่งมันมีความสามารถประยุกต์ความมืดและเงานำมาใช้ได้ดั่งใจ
เขาสามารถเปลี่ยนเงาเป็นรูปต่าง ๆ เช่น หลอกทำเป็นว่ามีใครเดินผ่านมาเปลี่ยนเงาผู้คนให้หัวขาดเพื่อกลั่นแกล้งอย่างสนุกสนาน
ซึ่งมันเป็นสันดานของผีทะเลทั่วไป นี่เอง...

*ผลกระทบของคำสาปที่เกี่ยวเนื่องของอาวุธ* ผู้ใช้จะไม่สามารถถอดมันออกได้ในช่วงที่ฤทธิ์ของคำสาปนั้นปรากฏออกมา
ราวกับว่าอาวุธนั่นกลายเป็นของผู้อื่นไปชั่วขณะหนึ่ง...

ทักษะการต่อสู้ :

1. ชื่อท่า disappear
คำอธิบาย : ล่องหนในพื้นที่ ที่มีรัตติกาลอยู่ เป็นความสามารถส่วนหนึ่ง ในพลังจากอัญมณี
จุดแข็ง : ไม่สามารถมองเขาเห็น
จุดอ่อน : เมื่อทำการโจมตี หรือ ถูกโจมตี จะเผยตัวออกมา และมีเวลาจำกัด
เงื่อนไข : ใช้ได้เรื่อยๆ

2. ชื่อท่า Life absorb
คำอธิบาย: ขโมยพลังชีวิตของผู้อื่นโดยการดูดเลือด ศาสตร์อย่างหนึ่งของเผ่าแวมไพร์!!!
จุดแข็ง : สามารถฟื้นฟูพลังชีวิตได้มาก ใช้ได้ดีกับสุภาพสตรี
จุดอ่อน : สามารถหลบได้ง่าย
เงื่อนไข : เป้าหมายต้องอยู่ระยะใกล้เท่านั้น

3. ชื่อท่า song of acoustic
คำอธิบาย: การร้องเพลงภาษาค้างคาวที่แสบแก้วหูเอามากๆ ศาสตร์อย่างหนึ่งของเผ่าแวมไพร์...
จุดแข็ง : รบกวนโสตประสาทของศัตรูด้วยคลื่นเสียงถี่สูง
จุดอ่อน : หยุดยั้งการแสดงคอนเสิร์ตของเขาได้ง่าย
เงื่อนไข : ใช้สมาธิ

4.ชื่อท่า chain of execration
คำอธิบาย : กวัดแกว่งมือเรียกพลังของอัญมณี เพื่อเรียกโซ่เหล็กจำนวนอนันต์จากรัตติกาล พุ่งรอบทิศเข้าตึงศัตรูไว้ให้อยู่กับที่
จุดแข็ง : ทำให้เป้าหมายไม่สามารถขยับได้
จุดอ่อน : เกิดระยะเวลาช่วงสั้น ๆ เท่านั้น
เงื่อนไข : ไม่สามารถใช้ต่อติดกันได้

5. ชื่อท่า knife of ruin
คำอธิบาย: กวัดแกว่งมือเรียกพลังของอัญมณี เพื่อเรียกใบมีดจำนวนอนันต์จากรัตติกาล มุ่งจู่โจมเป้าหมาย
จุดแข็ง : มีความเร็วสูงมาก ใช้ควบคู่กับ chain of execration
จุดอ่อน : มีทิศทางที่แน่นอนอยู่เพียงทิศทางเดียว แล้วแต่ผู้เรียกใช้ จึงสามารถหาจังหวะหลบได้ แม้จะค่อนข้างยาก
เงื่อนไข : ต้องยืนอยู่กับที่ เพื่อใช้สมาธิในการเรียก

6. ชื่อท่า paretic execration
คำอธิบาย: ทำให้เป้าหมาย ติดสถานะเหน็บชาชั่วขณะ
จุดแข็ง : ทำให้เป้าหมายเคลื่อนที่ลำบาก
จุดอ่อน : ใช้ได้ในระยะเวลาที่สั้น
เงื่อนไข : จ้องตาเป้าหมาย และไม่สามารถใช้ติดต่อกันได้

7. ชื่อท่า impel execration
คำอธิบาย: ทำให้เป้าหมายเกิดความสับสนโดยใช้คำพูดที่แฝงมนต์สะกดไว้
จุดแข็ง : ผู้ที่มีจิตใจอ่อนแอและสับสนง่าย อาจทำให้เกิดภาพหลอน
จุดอ่อน : หากผู้ที่มีจิตใจเข้มแข็ง ท่านี่จะเป็นผลน้อยมากๆ จนเหลือแค่เพียงอาการปวดหัว
เงื่อนไข : จ้องตาเป้าหมาย

*เพิ่มเติม*
1.เขาจะไม่ตะโกนชื่อท่าของตนเองออกมาเหมือนคนอื่น ๆ ซักเท่าไหร่
2.ทำงานบ้านและอาหารขั้นเทพ โดยเฉพาะของหวาน และเขาจะไม่ชิมอาหารที่เขาทำ...

จุดแข็งของตัวละคร : รวดเร็ว ว่องไวจนแทบมองไม่เห็น เป็นตัวป่วนศัตรูชั้นยอด หากไม่มีแสงสว่าง เขาจะได้เปรียบเอามาก ๆ
จุดอ่อนของตัวละคร : โจมตีตีเบา ค่อนข้างเปราะบางโจมตีโดนแรงจะทำให้บาดเจ็บอย่างหนัก และบ้ายอ

สิ่งที่ชอบ : อะไรที่ดูไฮโซ โลหิต นารี หน้าตาของเขาเอง และไวน์
สิ่งที่ไม่ชอบ : อะไรที่ดูโลโซ โสโครก สกปรก ผู้ชายที่มาแย่งผู้หญิงที่เขาหมายปอง กระสุนเงิน ไม้กางเขน และกระเทียม

ปณิธานสูงสุดของชีวิต : เป็นมนุษย์ซุปเปอร์โมเดลที่หล่อที่สุด ซึ่งเป็นอะไรที่ฝันว่ะ...

ภูมิหลังของตัวละคร (อธิบายคร่าวๆ) : หนึ่งในหัวหน้าของแวมไพร์ชั้นสูง ที่มีหน้าที่ต้องควบคุมแวมไพร์ชั้นต่ำไม่ให้ออกไปทำร้ายมนุษย์
แต่เขากลับเบื่อการอยู่แต่ในปราสาท บางครั้งจึงหนีออกมาเพื่อเสาะหาความสุขให้แก่ตนเอง

ความสัมพันธ์กับตัวละครตัวอื่น :
Ravine Intuneric - "ชั้นชอบหมอนี่! นับเป็นรุ่นน้องที่แกล้งง่าย มาก ฮ่าๆ! แม้จะหงุดหงิดตอนที่แย่งหวานใจน่ะแหละ โอ้..."
Hanzai Koga - "*กัดผ้าเช็ดหน้า*ฉันแค้นผมสีทองนั่น! ฉันแค้นความอ่อนเยาว์นั่น! อ๊ากกกกกกกกกก!!!~"

คำคมประจำใจของตัวละคร : คนงามเพราะแต่ง แวมงามเพราะอมตะ

ประเภทของความวุ่นวายที่ตัวละครได้รับ : สูญเสียสถานะความเป็นอมตะ จนทำให้สังขารอายุสองพันแปดร้อยกว่าปีที่กำลังอ่อนแรงลง
และไม่อาจรู้เลยว่ามันจะถึงขีดสุดเมื่อไหร่ โดยปกติเขาจะสมานแผลเองได้อย่างรวดเร็ว แต่ตอนนี้ไม่ใช่เสียแล้ว อีกทั้ง"บางเวลา"เมื่อสัมผัสอัญมณี
จะเจ็บปวดเหมือนโดนเผาทั้งเป็นไปชั่ววูบ แน่นอน รวมถึงแพ้"อาวุธ"ของเขาเองด้วย...

----

อนึ่ง อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงตามความพึงพอใจ
อสอง นี่เป็นการลงเพราะแน่ใจในตัวละครแล้ว อินโทรและอื่นๆของเขาอาจจะมาเป็นคนสุดท้าย ไม่ต้องรอเก้อ!!!

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
วุ่นวายเข้าไป วุ่นวายเข้าไป
โลกทั้งโลกนี้จะต้องจมลงในความมืด!!


เริ่มแต่งอินโทรได้

แก๊ง... แก๊ง...



แก๊ง...

นี่เป็นเสียงนาฬิกาเวลาเที่ยงคืนของกลางเมืองใหญ่ ทางยาวระหว่างสิ่งก่อสร้างสูงใหญ่หรือที่เรียกมันว่าอาคาร ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งด้วยถนน
ประดับประดาไปด้วยเสาไฟเป็นแนวแถวยาวคอยให้แสงสว่างอ่อนๆตามทาง ที่ไร้ซึ่งผู้คนสัญจรในเวลานั้น

ซึ่งบริเวณริมฟุตบาทยังมีชายหญิงคู่หนึ่ง...


“บรรยากาศยามราตรีนี้ เหมาะกับคุณเสียจริง”

ชายสวมแว่นร่างสูงบางหน้าหล่อเหลา ผมสีน้ำเงินดำสั้นไว้จอนยาว สวมเครื่องประดับใบที่หูแหลมและนิ้วมือ ด้วยอัญมณีสีแดงเลือด
แม้ใบหน้าจะแดงก่ำ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ที่เขาดื่มมันมาอย่างหนัก แต่ยังกล่าวคำหวานด้วยน้ำเสียงนุ่มแด่หญิงสาวที่มีใบหน้าคมคาย
เธอสวมชุดราตรีรัดรูปควงติดแขนเขาไม่ปล่อย คาดว่าเมื่อชายอื่นใดได้พบ ใจจะต้องหวั่นไหวเหมือนดั่งต้องมนต์สะกดให้หลงใหลเป็นแน่แท้

เขาทั้งสองได้เดินเคียงคู่พลางหยอกเย้าเล่นกันอย่างมีความสุข

จนกระทั่งถึงริมฝั่งแม่น้ำ...

แสงสีของเมืองใหญ่ในยามราตรีที่เห็นในระยะไกลได้อย่างชัดเจน พระจันทร์เต็มดวงสีนวล ทอแสงกระทบแม่น้ำเป็นประกาย บรรยากาศเป็นใจยิ่งนัก

นั่นทำให้แววตาของทั้งสอง ทอดมองกันอย่างไม่ลดละ

“ค่ำคืนนี้คุณงดงามที่สุด...ได้โปรดมอบจุมพิตให้กับผมด้วย” สายตาและคำพูดจริงจังของชายผู้นั้น เขาโอบกอดเอวหญิงสาวอย่างทะนุถนอม

“............”

ไม่มีคำบรรยายตอบกลับจากเธอ สีแดงที่ปรากฏขึ้นบนแก้มนวล ทำได้แต่เลี่ยงสายตาออก มองดูแล้วเธอจะดีใจจนแสดงท่าทีขวยเขินออกมา


ฝ่ายชายไม่รอช้า เขาโน้มตัวลงเล็กน้อย เชยคางของหญิงสาวขึ้น ร่างกายที่แนบชิดทำให้หัวใจของชายหนุ่มเต้นแรงราวจะหลุดออกมากองกับพื้นเสียให้ได้
เขาจึงค่อย ๆ หรี่ตาลง พร้อมพยายามประทับจุมพิตลงบนริมผีปากของหญิงสาว...


เนินนานที่เฝ้ารอเวลานี้...


เขารู้สึกชื่นใจเสียเหลือเกิน...


แต่ทว่า...


สัมผัสพื้นผิวที่ทั้งแข็งและเย็นยะเยือกแทนรสหวาน


สิ่งนั้นมันคืออะไรกัน...


“ริมผีปากของคุณ...” ฝ่ายชายยังคงหลับตา สีหน้าที่กำลังดื่มด่ำกลับกลายเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบอยู่ภายในใจขึ้นมาแทน


“ทำไมช่าง...”


!!!


“แย้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกส์” เหตุการณ์ที่ปรับเปลี่ยนไปราวกับลวงตาลวงหลอกชายผู้นั้นให้ตายใจ
ทำเขาร้องเสียงหลงแหลมบาดแก้วหูดังลั่นสนั่นริมแม่น้ำ...

ภาพที่ปรากฏต่อหน้าคือผู้สวมผ้าคลุมชายขาดวิ่นสีแดงเลือด ทั้งหน้ากากเหล็กทรงกลมสีดำเงานั่น มองดูน่าเกรงขามยิ่งนัก


“แกเป็นใครเนี่ย!!!”


“......”

“เออแฮะ...”

ในทันใดนั้นสมองอันปราดเปรื่องของชายที่เพิ่งได้สติกลับคืน เริ่มฉุกคิดได้ คงเป็นผลจากสุราเจ้ากรรม ที่ก่อนหน้า จัดไปเสียหลายขวด

“หลอกกันนี่!” เขาพยายามโบ้ยความผิดให้แก่ผู้สวมผ้าคลุมโดยการนำปลายนิ้วชี้ไปที่หน้าของมัน...

“ดิส...ออ…เดอร์...” ไม่ทันขาดคำ คลุมแดงเลือดเคลื่อนที่เหนือพื้นดินนั่นร้องอย่างโหยหวน ก่อนลอยเข้าหาชายตรงหน้าของมันอย่างช้า ๆ

“เฮ้ยๆๆๆๆ ชั้นไม่ได้มีรสนิยมแบบนี้ อย่าเข้าม๊า!!!” เขาถอยหลังออกห่างจากมัน พลางตั้งท่าเตรียมพร้อมจะรับมือ ต่อสู้กับสิ่งที่ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาใกล้...

“ดิสออเดอร์!!!”

ฟ้าววว!

สิ้นเสียงอันโหยหวน มันพุ่งเข้าหาเป้าหมายอย่างรวดเร็ว จนแทบมองไม่เห็นเงาหรือแม้แต่การเคลื่อนไหว

“!!!” การเคลื่อนไหวที่ว่องไวของมัน ทำผู้ตกเป็นเป้าหมายนั้นถึงกับขวัญกระเจิง เร่งรีบขยับนิ้วมือราวกับรำร่าย
“รับนี่ไปคบเขี้ยวแทนของว่างซะไอ้หน้ากากเหล็ก!”

บริเวณด้านหน้าของเขาปรากฏใบมีดเหล็กสีดำที่มีมากมายนับไม่ถ้วนออกมา เพียงเสียววินาทีค่อยบังคับให้โพยพุ่งเข้าหาฝ่ายตรงข้ามอย่างไม่รีรอ

ฟุ่บบ..ฟุ่บบ..

แต่ไม่เป็นผล...ของมีคมที่ถูกเรียกออกมาจำนวนมากทะลุผ่านมันไปทั้งหมด ลมจากความไวแรงพอจนเห็นใบมีดผ่านร่างควันสีดำใต้ผ้าคลุมสีแดงเลือดอย่างเห็นได้ชัด

โดยที่มันไม่ลดความเร็วการเคลื่อนไหวลงเลยแม้แต่น้อย

“เฮ้ย...ใครมันสร้างตัวแบบนี้ขึ้นมากันวะ!” เขาถึงกับหน้าเสีย

ฟุ่บ!

“อั่ก!”

เขากระเด็นออกไป จนทรุดตัวลง ราวกับโดนวัตถุของแข็งพุ่งชนเข้าอย่างจัง

“……”

ผ่านไปครู่หนึ่งเมื่อชายเริ่มได้สติอีกครั้ง เขาใช้มือกุมขมับก่อนสอดส่องแววตาสีแดงเลือดนั่นมองลอดเลนส์แว่นตาหันศีรษะรอบทิศทาง

ทว่าเจ้าหน้ากากเหล็กนั่นก็ไม่ปรากฏร่างให้เห็นเสียแล้ว...

แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกบางอย่างแทน...

“ฮึก! ร้อน! ทำไมร้อนแบบนี้!!!”

เขานั่งร้องโอดโอยอยู่ริมแม่น้ำ เพราะสิ่งที่เขาได้รับหลังจากพบไอ้เหตุการณ์ความวุ่นวายนั่น ช่างทรมาน!

ทว่าทันใดนั้นเอง ได้มีใบปลิวขนาดเท่าเอสี่ แนบมาพร้อมกับตั๋วขนาดหนึ่งในสาม ค่อยๆลอยกลางอากาศลงมาอย่างช้า ๆ
ชายผู้นั่นไม่รีรอให้มันร่วงสู่พื้นดิน คว้ามันเข้ามือมาอ่านมันตั้งแต่บรรทัดแรกทันที เผื่อมันจะให้คำตอบแก่ทุกสิ่ง ที่ตอนนี้มีอยู่เต็มหัวไปหมด

เรียนท่านผู้ได้รับเอกสารใบนี้

ท่านโดนคำสาปเสียแล้ว 555+ จงไปเข้าแข่งการประลองแห่งนครสุดขอบฟ้า ตามตั๋วเรือที่แนบไว้ เพื่อแก้ความวุ่นวายนี่ซะ แล้วจงคัดลอกแล้วส่งต่ออีก 5 ฉบับไม่เช่นงั้นชีวิตของท่านจะหาไม่

“อะไรกันวะเนี่ย...” เขาสบถใส่ข้อความภายในกระดาษ ที่เล่นทำเอาหัวเสียเมื่ออ่านมันจบทั้งหมด เขาเริ่มสำรวจร่างกายของเขาเพราะเกรงว่า เรือนร่างอันงดงามจะมีบาดแผลการความวุ่นวายเมื่อครู่

“อะเด๊ะ...”



“เฮ้ย! กระเป๋าตังหาย! เฮ้ย! เสื้อนอกก็หาย!......ชั้นเป็นสุดหล่อที่ซวยที่สุดในโลกกกกก! โอก ๆ ... *เอคโค่*”

ยังกลุ้มอยู่กับมันได้ไม่นาน ขณะนี้ เรือเหาะขนาดใหญ่ที่น่าจะเป็นสิ่งนำพาเขาไปนครแห่งนั้น ก็ได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าแล้ว...

"เรือ เหาะแห่งนครสุดขอบฟ้าเดินทางมาถึงแล้ว เชิญท่านผู้กล้าขึ้นมาได้เลยค่ะ...."เรือเหาะลำเล็กปรากฎขึ้นต่อหน้า พร้อมเสียงเล็กดังขึ้นหญิงสาว
ในชุดคุณหนูผู้สง่างามทันที ที่ชายหนุ่มตัดสินใจที่จะไปยังนครสุดขอบฟ้า


"น้องสาวจ๊ะ~~~ มีแฟนหรือยังจ๊ะ"

"เออ...."

"อ๊ะ~ อย่ามองแบบนั้นสิ เดี๋ยวพี่ละลาย~"

"เพียงแค่คุณก้าวขึ้นมา... ฉันจะพาไปยังนครสุดขอบฟ้าเองค่ะ"เด็กสาวกัดฟันระงับอารมณ์พูดอย่างเคียดแค้น
"ต้อง การเข้าประลองใช่ไหมค่ะ...? ถ้าใช่ พวกเอกสารต่างๆพวกเราจะจัดการให้ ส่วนกฎรายละเอียดต่างๆเมื่อถึงพระนครคุณก็จะทราบได้ด้วยตัวเองค่ะ"

Batora A. Tramia
Gain : คำสาปความวุ่นวาย LV.1
ได้เดินทางมาถึง นครสุดขอบฟ้าเรียบร้อยอย่างสวัสดิภาพ สามารถเข้าพักที่ห้องพักนักกีฬาได้เลยค่ะ