+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
“ลัล ลัล ลา ลัล ลา.....” เสียงเพลงที่ดังก้องพร้อมเสียงฮัมเพลงดังขึ้นภายในโบสถ์ร้าง กระจกหลากสีสะท้อนแสงอาทิตย์เข้ามา
ภายในอาคาร มีบุคคลอยู่หลังผ้าม่านสีแดงที่ทรุดโทรม...
คนคนนั้นกำลังร้องบทเพลงที่ดูสงบและแฝงความนัย.....
เสียงเพลงนี้เหมือนพยายามส่งให้
ใครสักคน“Disorder(ความวุ่นวาย)…..” เสียงนั้นดังขึ้นจากหลังม่านไม่ช้านานนักสิ่งมีชีวิตประหลาดก็ผุดขึ้นออกมาจากพื้นโบสถ์
พวกมันคลุมผ้าคลุมสีแดงสดเช่นเดียวกับผ้าม่านพร้อมสวมหน้ากากเหล็ก....
“ถ้าเกิดว่า..... ทุกๆคนต้องสาป... ถ้าทุกคนต้องสาป.... ทุกคนต้องสาปเหมือนกับฉันก็คงดีสินะ!!”
บุคคลหลังม่านพูดอย่างใจลอยพร้อมพูดประโยคซ้ำๆแลดูเศร้าสลดเหล่าสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกออกมานั้นต่างเริ่มกระวนกระวาย
ประหนึ่งเหมือนว่าพวกมันและบุคคลหลังม่านเชื่อมต่อกันได้พวกมันเข้าใจความเศร้าหมองของบุคคลหลังม่านนั่น....
“ทุกๆคนนะ.... จะต้องพบ คำสาปแห่งความวุ่นวาย!!”
“จงโบยบินไป!! ความวุ่นวายทั้งหลาย!!!! โลกใบนี้ นครแห่งนี้ ภพแห่งนี้!! จะต้องจมลงสู่ความมืดนิรันด์!!”
เพียงแค่ผู้ที่อยู่หลังม่านต้องการ... เหล่าผ้าคลุมสีแดงสดทั้งหลายต่างเข้าใจ พวกมันโบยบินออกไป
เพื่อสนองความต้องการของผู้เป็นนาย...